در طول قرن گذشته، ایرانی ها کمتر درک درستی از رویکرد و سیاست کشورهای غربی در قبال ایران و کشورهای مستعمره شده داشتند. نمونه این رفتار را می توان در یادداشت های وزنامه ایران نو دید. آنها که در ابتدا روسیه را عامل مشکلات ایران می دانستند، کمی دیر فهمیدند که مشکل مواجه ما با غرب است و نه یکی از دو کشور روس و انگلیس . . .
۰
در طول قرن گذشته، ایرانی ها کمتر درک درستی از رویکرد و سیاست کشورهای غربی در قبال ایران و کشورهای مستعمره شده داشتند. نمونه این رفتار را می توان در یادداشت های وزنامه ایران نو دید. آنها که در ابتدا روسیه را عامل مشکلات ایران می دانستند، کمی دیر فهمیدند که مشکل مواجه ما با غرب است و نه یکی از دو کشور روس و انگلیس:
«روزنامه ی ایران نو چندی بعد از تاجگذاری احمد شاه قاجار و در دوران نیابت سلطنت عضدالملک منتشر می شد. این روزنامه نقشی موثر در انتقال مفاهیم و ایدئولوژیهای غربی مثل الیبرالیسم و سوسیالیسم برعهده داشت. سر مقاله نویس این روزنامه محمدامین رسول زاده بود. وی بعدا از سال 1328 در دومین سال انتشار ایران نو سردبیر آن شد از این به بعد آشکارا تحولی اساسی در مضامین و مطالب روزنامه به چشم می خورد. نوک تیز حملات روزنامه متوجه سیاستهای روسیه در ایران بود. هیچ شماره ای از این روزنامه از حمله علیه روسیه تهی نیست اما با این وجود در شماره های چند ماهه ی اول روزنامه مطلبی علیه انگلیس دیده نمی شود لیکن پس از آنکه آشکار گردید سر ادوارد گری وزیر امور خارجه ی انگلیس ضمن دفاع از قرارداد 1907 خواستار حضور فعال روسها در ایران است مواضع آن به شکل ملموسی دچار تحول شد.»
منبع: حسین آبادیان، رسول زاده؛ فرقه دمکرات و تحولات معاصر ایران، تهران، موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1376، ص 10
cafetarikh.com/news/36574
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.