سواران ایرانی که مشغول قتل عام خیل سپاهیان فرنگی و یا عثمانی هستند، سوژه‌هایی به شمار می‌روند که نقاشان معاصر بیشتر میل به تصویر کردنشان دارند اینها تقریبا همان سوژه‌هایی است که در سه قرن پیش، در دوران شاه عباس کبیر، توسط نقاشان اصفهانی کشیده می‌شد...
۰
یکی از ویژگی‌های بارز بازارهای ایرانی، منقش بودن آنها به نقاشی‌های خاص و زیبا بود که محتوای بیشتر آنها به اشعار و رویدادهای حماسی دوران گذشته بازمی‌گشت. به طور کلی نقاشی در دوران قاجار یکی از هنرهای مهم آن دوره بود و بسیاری از نقاشان نیز مورد حمایت دربار قرار داشتند:
«گردش در بازار ما را با آثار نقاشان معاصر ایران هم آشنا می‌کند. این نقاشی‌ها را معمولاً در محل تقاطع دو معبر روی دیوارها می‌آویزند. ابعاد این تابلوها بزرگ و رنگهای اصلیشان از سیاه و قرمز تشکیل شده و موضوعشان بیشتر مربوط به اساطیر باستانی یا افسانه‌های ملی است با وجودی که طرحهای این تابلوها عاری از نقص نیست، مع هذا قدرت تخیل و خلاقیت هنری نقاشان ناشناسی که آنها را کشیده‌اند انسان را به شگفتی وامی‌دارد، رستم و پهلوانان دیگر شاهنامه، جمشید پادشاه اساطیری ایران که براساس افسانه‌های ملی تخت جمشید را بنا کرد و گاه‌شماری شمسی را متداول نمود، دیوهای زشت و کریه المنظر، هیولاهای عجیب و غریب که دارای دم و شاخ هستند، حیواناتی که کارهای انسان را انجام می‌دهند، همچنین سوژه‌هایی از تاریخ معاصر ایران، مثلا سواران ایرانی که مشغول قتل عام خیل سپاهیان فرنگی و یا عثمانی هستند، سوژه‌هایی به شمار می‌روند که نقاشان معاصر بیشتر میل به تصویر کردنشان دارند اینها تقریبا همان سوژه‌هایی است که در سه قرن پیش، در دوران شاه عباس کبیر، توسط نقاشان اصفهانی کشیده می‌شد.»1
1-هینریش بروگش، در سرزمین آفتاب: دومین سفرنامه هینریش بروگش، ترجمه مجید جلیلوند، تهران، نشر مرکز، 1374، ص 99
cafetarikh.com/news/37248
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.