در محلی به نام تپه سـلام کـه شهر مـشهد و حـرم امـام رضا از آن رؤیت میشده(تـقریبا در 12 کیلومتری مشهد) زائران با قرائت زیارتنامهء حضرت امام رضا،که بر سنگ مرمر سیاهی حـک شـده بود،و نیز با افزودن چند سـنگ بـه پشـتههای سـنگی بـیشماری که زائران پیـش از آنـان روی هم انباشته بودند،رسم سلام دادن به آن حضرت و آداب اذن ورود را به جا میآوردهاند....
دکتر لابات فرانسوی، از سال 1258 ق./1842 م. پزشک ویژهی محمد شاه بود. او را-که در حاجی ترخان روسیه، به فـراگیری دورهی جراحی پزشکی قانونی مشغول بود- حاجی میرزا آغاسی صدر اعظم و شوهر عمهی محمد شاه،به تهران فرا خواند...
در فرقه انحرافی بهائیت ابتدا در مسئله نیابت امام زمان(عج) تغییر ایجاد شد و پیروان آیین شیخیه از مرجعیت شیعه که آنان را نایب امام زمان میدانستند جدا گردیدند و به رکن رابع پیوستند. با توجه به اختیارات انحصاری رکن رابع در تفسیر دین در شیخیه و تفسیر و تدوین اصول جدید در بابیه، با ارائه تعبیرات تازه از اصول توحید، نبوت، معاد، عدل و امامت توسط علی محمد ...
گزارش وضعیت روزانه شهرهای مختلف مذکور در سند (از ستاد ارتش به ارتشبدازهاری نخست وزیر) مشتمل بر بروز حریق در سینما ، تحصن ، عدم ترخیص کالا از گمرک ، تظاهرات اقشار مختلف ، اعتصاب و کم کاری در سازمانهای ذکر شده به دلایل مختلف ، قطع برق ، فرار نظامیان از خدمت ، پرتاب مواد آتش زا به منزل یک امریکایی ، طرح مساله بازگشائی دانشگاه ، درگیری نظامیان با مردم
حضرت علی(ع) در فرهنگ مردم ایران بسی برتر و والاتر از یک وجود زمـینی اسـت. فرهنگ مردم علی(ع) را هم در ملکوت مـیبیند و هـم در عین تـجربیات زمـینی.بـرای حضور علی(ع) از ملک تـا ملکوت شواهد و نمونههای بسیار در اعتقادات و در فرهنگ مردم ما وجود دارد و حتی گاهی وجود مجرد و ملکوتیاش بـا وجـود جسمانی و تاریخیاش حضور همزمان پیدا مـیکنند.
غالب گروه های غیر اسلامی و حتی مجاهدین خلق، این حرکت را در راستای نوعی سازش و انعطاف امام نسبت به غرب می دانستند! اظهار می کردند که ایشان می بایست به یکی از کشورهای سوسیالیستی و یا الجزایر و لیبی! که به تصور انان کشوری مسلمان، انقلابی و سوسیالیست و ضدانقلابی بود، سفر می کرد...
عـموم سـیاحانی کـه در طی قرون گذشته به ایـران سـفر مـیکردهاند از پنج مسیر وارد این کشور میشدند: از طریق مسکو و قفقاز، از راه قسطنطنیه(یا استانبول امروزی)، از راه اسکندرون،از طریق دریای سرخ، و از راه دماغه امیدنیک و خلیج فارس.
تـولد سـینما در ایـران را به شیفتگی مظفر الدین شاه قاجار نسبت مـیدهند کـه هنگام اقامت در پاریس در سال 1900/1279 فیلمهای خبری را برای نخستین بار دید، و سپس در یادداشت روزانهاش به آن اشاره کرد...
سرهنگ گراتیان یاتسویچ رئیس دفـتر سـیا در ایران،یک آمریکایی یـوگسلاوی الاصـل و اجارهنشین حسنعلی منصور بود و از نزدیک در جریان جلسات و پیشرفتهای کانون مترقی قرار داشت.
میرزا محمدخان گروسی ، معروف به امین خاقان و ملیجک اول، برادر زبیده خانم امینه اقدس از زنان ناصرالدین شاه و از سوگلیهای دربار و همچنین پدر غلامعلی خان عزیزالسلطان معروف به ملیجک دوم بود.
پس از قتل ناصرالدینشاه، فرزندش مظفرالدینشاه در سن 45 سالگی به پادشاهی رسید. صدارت عظمای او را ابتدا امینالسلطان برعهده داشت اما ناکامی امینالسلطان در اصلاح امور مالی و ناتوانی در سیاست خارجی و مشکلات داخلی، فرصت را برای رقبای او فراهم آورد و مظفرالدینشاه سرانجام او را عزل کرد و امینالدوله را بهجای او گماشت. مظفرالدینشاه چون مردی علیل و بیمار ...
سر پیتر رمز باتم، سفیر بریتانیا در تهران (53-1350) درباره جایگاه علم نزد شاه میگوید: علم مورد اعتماد شاه و در مورد موضوعات مختلف، همیشه تأثیرگذارترین فرد بود...
هیچ جای دیگر چون بازار محل تجمع جالب و اختلاط تمامی طبقات مردم هم نیست که در طول راهروهای دراز سرپوشیده، همه به زور آرنج درصدد یافتن جایی و باز کردن راهی برای خود هستند. فقط ارو پائیها را خیلی به ندرت میتوان در میان این موج بی نظم افسار گسیختهی جمعیت مشاهده نمود...
سواران ایرانی که مشغول قتل عام خیل سپاهیان فرنگی و یا عثمانی هستند، سوژههایی به شمار میروند که نقاشان معاصر بیشتر میل به تصویر کردنشان دارند اینها تقریبا همان سوژههایی است که در سه قرن پیش، در دوران شاه عباس کبیر، توسط نقاشان اصفهانی کشیده میشد...
بعد از انقلاب اکتبر و روی کار آمدن بلشویکها، ترویج اندیشههای مارکسیستی با نقش محوری آذربایجان در قالب تأسیس حزب نمایانگر شد. در این رابطه از اولین کسانی که اقدام به انتقال اندیشههای مارکسیستی و تأسیس حزب مرتبط با آن نمود، میتوان به حیدر عمواوغلی اشاره کرد.
در زبان فارسی هم اصطلاحات زیادی که مربوط به اسبدوانی است، وارد زبان محاوره شده است. از قبیل میدان را خالی دیدن» «یکه تاز میدان شدن که به معنی پیش افتادن است.
از میان روحانیون، عده معدود و معینی جواز لباس داشتند و بقیه اگر با عبا و عمامه به خیابان میرفتند عمامه را از سرشان بر میداشتند و به گردنشان میانداختند و توهین میکردند.
تقسیم املاک و پرداخت بهای آن در هر نقطه از کشور فرق میکرد و مسائلی مطرح میساخت. کشاورزان، بدون راهنمائی، نمیدانستند در چه هنگام کشت کنند و کی آبیاری نمایند.