یکی از نمایندگان به نام میرزا آقا مجاهد که از اقدامات خودسرانه انجمنها برآشفته شده بود خاطر نشان کرد هر فعالیت سیاسی و اجتماعی باید تحت نظر مجلس باشد، زیرا این مجلس است که حق قانونگذاری دارد.
یکی از عواملی که باعث بدبینی انجمنهای تشکیل شده در دوره مشروطه شد، عدم مشخص بودن فعالیتهای آنان و دخالت بیش از حد آنان در امور مختلف به خصوص قانونگذاری بود. دخالت انجمنها در این موضوع به حدی بود که صدای اعتراض برخی از نمایندگان نیز درآمد.
«یکی از نمایندگان به نام میرزا آقا مجاهد که از اقدامات خودسرانه انجمنها برآشفته شده بود خاطر نشان کرد هر فعالیت سیاسی و اجتماعی باید تحت نظر مجلس باشد، زیرا این مجلس است که حق قانونگذاری دارد. او میخواست حد و حدود وظایف انجمنها مشخص باشد تا در امور مجلس و دولت دخالت نکنند و از قوانین موضوعه مصوب مجلس تبعیت نمایند. در عین حال یادآوری کرد انجمنها و مجلس لازم و ملزوم یکدیگرند، اما نباید در امور یکدیگر دخالتی داشته باشند. تقیزاده که خود در این زمان و نیز دورههای بعدی مشروطه در زمره جناح تندرو مجلس بود، سالها بعد اعتراف کرد انجمنها در کار دولت و مجلس بیش از اندازه دخالت میکردند. به قول میرزا فضلعلی آقا که از نمایندگان معتدل مجلس بود «از گاو دو شاخه استبداد خلاص میشویم به گاو هزار شاخه مجاهدین یا رؤسای... ایشان دچار میشویم»
منبع: حسین آبادیان، بحران مشروطیت در ایران، تهران، موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، 1383، ص 71