اشرف زنی نبود که به این سادگی ها از میدان مبارزه خارج شود. او در کـشورهای اروپای غربی، مخالفان سیاسی مـصدق را بـه دور خود جمع کرد و مبارزه علیه حکومت مصدق را در خارج از ایران ادامه داد.
از میان نخستوزیران حکومت پهلوی، اشرف فقط با قوامالسلطنه موافق بود؛ زیرا قوام علیرغم قلدری و خـودخواهی ، به اهمیت و نفوذ اشرف پی برده بود و اغلب توصیهها و سفارشهای او را مـیپذیرفت. دکـتر مـصدق از همان ابتدای نخستوزیری، با اشرف از در مخالفت درآمد. آیتالله کاشانی نیز در این مبارزه مصدق را همراهی میکرد. اشرف کـه قـریب ده سال بر صحنه سیاست ایران سایه افکنده بود، ناگهان خود را در میان طوفانی از مـخالفت ها دیـد و سـرانجام تحت فشار دکتر مصدق که به افکار عمومی متکی بود، مجبور به ترک ایران شـد. اما اشرف زنی نبود که به این سادگی ها از میدان مبارزه خارج شود. او در کـشورهای اروپای غربی، مخالفان سیاسی مـصدق را بـه دور خود جمع کرد و مبارزه علیه حکومت مصدق را در خارج از ایران ادامه داد. ازیکطرف اطرافیان اشرف به انتشار مقالات و مطالبی علیه دکتر مصدق در مطبوعات اروپا مبادرت نمودند و ازطرفدیگر خود اشرف مرتبا نامههایی به برادر تـاجدار خود مینوشت و ازاینطریق حس بدبینی شاه را نسبت به مصدق تحریک و تقویت میکرد. البته مصدق از تحرکات و تحریکات اشرف غافل نبود و پیوسته شاه را از القائات اشرف برحذر میداشت.