شاه گفت که کشور نیاز به توسعه سریع دارد و در این روند بالطبع خساراتی به محیط زیست وارد خواهد آمد.
توسعه سیاسی و اقتصادی یکی از اولویتهایی بود که شاه تصمیم داشت به هر قیمتی به آن دست یابد. چنانچه آسیب به محیط زیست از نظر شاه در برابر این توسعه، ارزش و اهمیت چندانی نداشت. این موضوع باعث شد تا بخش مهمی از منابع زیست محیطی ایران در این دوره فدای توسعه شتابزده گردد.
«سرشام اعليحضرتین درباره آینده محیط زیست بحث کردند. شهبانو عقیده داشت که زیباییهای طبیعی ایران باید به هر قیمتی محافظت شود. برعکس، شاه گفت که کشور نیاز به توسعه سریع دارد و در این روند بالطبع خساراتی وارد خواهد آمد. در مقابل آن هزارها هکتار زمین هم جنگلکاری شده است. شهبانو گفت، پس تکلیف عظمت طبیعی کویرها چه میشود؟ زیبایی آنها را نادیده میگیرید؟" شاه به شوخی گفت "کاری میکنم که شما نایبالسلطنه كلیه کویرهای ایران شوید "اما شهبانو از میدان در نرفت و اظهار داشت: این آقایان را دوروبرمان میبینید؟ همگی با حرفهای من موافق هستند، اما هیچکدام جرأت ابراز عقیده ندارند.»
منبع: اسدالله علم، گفتوگوهای من با شاه، زیر نظر عبدالرضا هوشنگ مهدوی، ج 2، تهران، انتشارات مازیار- معین، 1371، ص 448