اسدالله علم در خاطرات خود آورده است: سفير مصر نزد من آمد و اظهار امیدواری کرد که ما از اسرائیل جهت شرکت در بازیهای قریبالوقوع آسیایی دعوت به عمل نیاوریم؛ اما من از پاسخ طفره رفتم
حکومت پهلوی در قضیه مواجهه اعراب با اسرائیل هیچگاه درصدد حمایت از اعراب برنیامد. با آنکه افکار عمومی مردم و اعتقادات آنان، بر لزوم حمایت از مردم فلسطین و مخالفت با اسرائیل قرار داشت؛ اما شاه ترجیح میداد ارتباط خود با اسرائیل را حفظ نماید.
«مکالمه با مزهای را که دیشب در ضیافتی در سفارت پاکستان داشتم تعریف کردم. سفير مصر نزد من آمد و اظهار امیدواری کرد که ما از اسرائیل جهت شرکت در بازیهای قریبالوقوع آسیایی دعوت به عمل نیاوریم، در غیراینصورت کشورهای عربی مجبور میشوند که شرکت نکنند، برای اینکه از دادن پاسخ مستقیم طفره بروم، جواب دادم که ما انتظار داشتیم خیلی پیش از شروع بازیها، عربها اسرائیل را از صفحه روزگار محو کنند. سفیر که بخوبی به مسخره بودن ماهیت چنین قضیهای آگاه بود یکی از آن خندههای معروفش را سر داد. شاه خوشش آمد، اما گفت، "با وجود این باید به او میگفتید که ما مطلقاً قدرتی در ارسال این دعوتنامهها نداریم. آنها توسط فدراسیونهای بینالمللی ورزشی ارسال میشوند." من اشاره کردم که دلم نمیخواست به هیچ وجه خودم را درگیر بحث درباره جزئیات بکنم...»
منبع: اسدالله علم، گفتوگوهای من با شاه، زیر نظر عبدالرضا هوشنگ مهدوی، ج 2، تهران، انتشارات مازیار- معین، 1371، ص 447