ابوالحسن بنیصدر متولد دوم فروردین 1312 در باغچه از توابع همدان، دوران تحصیل خود را در همدان و تهران گذراند. بنیصدر باوجود این که در خانوادهای روحانی بزرگ شده بود و پدرش از جمله روحانیون معروف همدان بود؛ اما به گفته خودش جو خانوادهاش «فضای ضد آخوندی» تمام عیاری داشت.
شاهعباس نخستین هیات دیپلماتیک ایرانی را به آلمان اعزام کرد. این هیات تحت رهبری حسین علیبیک در سال 1007هـ .ق به دربار رودلف رفت اما امپراتور آلمان چون اطمینان سیاسی عمیقی به ایران نداشت،حاضر به همراهی با ایران در مقابله با عثمانی نشد.
کتاب ما و پاریس نگاهی است به ماجراهای سیصد سالۀ ایرانیان در فرانسه که هم به زندگی سیاستمداران فرانکوفیل ایران سَرَک کشیده و هم به روابط سیاسی دو کشور پرداخته و هم خاطرات جهانگردان ایرانی را نقد کرده و هم بر دانشجویان و نظامیان سرنوشت ساز ایران انگشت گذاشته ....
این کتاب شامل سخنرانیهای رهبر معظم انقلاب اسلامی پیرامون زندگی امیرالمؤمنین علی علیه السلام است که در پانزده فصل با عنوان «نقش نگار» به کوشش حجتالاسلام محمدیان گردآوری و از سوی انتشارات انقلاب اسلامی روانه بازار شد.
آیتالله کاشانی معتقد بود گرفتار قحطالرجال هستیم و در شرایط فعلی چارهای جز این نداریم که دکتر مصدق را نگه داریم تا نهضت ملی ما نابود نشود. بماند که در آن یک سال اول دکتر مصدق حقیقتاً نقش خودش را خیلی خوب بازی کرد و به همین دلیل آیتالله کاشانی تمام آبرو و حیثیت خود را برای دفاع از او خرج کرد. تمام همت آقا این بود که قوام را ساقط کند.
این اسکناس یک درهمی، منقش به لا اله الا الله و محمدرسول الله، که در زمان فرمانروایی مغولها به سال ٦٩٣ هجری قمری در تبریز به چاپ رسیده، "چاو مبارک" نام داشته است.
دربارۀ حضور زنان در یک صد ساله اخیر و در بحبوحۀ تحولات سیاسی و اجتماعی مقارن با آغاز قرن بیستم روایتهای مختلفی طرح شده است. اما بیش از هر نکتۀ دیگری شاید لازم باشد که به زوایای تاثیرگذاری اجتماعی و فرهنگی زنان به ویژه زنانی که راهی به دربار داشتند و به هر شکل با لایههایی از قدرت سیاسی دوره قاجار در ارتباط بودند، اشاره کرد. این نکته از آن حیث حایز ...
حزب رستاخیز به دستور شاه پس از افزایش قیمت نفت شکل گرفت. تا پیش از افزایش افسانهای بهای نفت در سال 1352، چندین حزب در عرصة سیاسی ایران فعالیت مینمودند. این احزاب، شامل احزابی چون پان ایرانیست، ایران نوین و مردم بودند که دو حزب اخیر، احزابی کاملاً حکومتی بودند و کادرهای نظام را تشکیل میدادند.