ناصرالدین شاه آنچنان که از برخی دستاوردهای وارداتی غرب می هراسید، برخی دیگر را بسیار با علاقه دنبال می کرد. از جمله آنکه به شدت از گسترش روزنامه های آزاد بیمناک بود و می ترسید آنها اساس سلطنتش را بر هم زنند.
یکی از سنتهای مرسوم دوران قاجاریه، دادن ضیافت و مهمانی های نهار و شام به مناسبتهای مختلف بود. در این تصویر حمل مجمعهای نهار برای درباریان و مقامات حکومتی توسط مستخدمین در دوره مظفرالدین شاه قاجار مشاهده می شود.
در واخر دوره ناصری دو دسته موسیقی در تهران خیلی معروف بودند. دسته کورها و دسته مومن. دسته کورها از شش نفر که دو نفر آنها زن بودند تشکیل گردیده بود . . .
درعصر قاجار رسم بر این بوده است که در خیابانهای تهران زنان از یک طرف و مردان از طرف دیگر عبور کنند. گاهی فریاد آمرانه ماموران نظمیه به گوش می رسید که می گفت . . .
به نظر میرسد شاه با دعوت از سران کشورهای دنیا و به راه انداختن جشنهای 2500ساله، برای بهاصطلاح به رخ کشیدن قدمت تاریخی ایران در صدد جلب حمایت خارجیان بود و میخواست به آنان نشان دهد که دنبالهرو کوروش است و این جشنهای 2500 ساله نشانه دوام و پایداری سلطنت او است.
در خاطرات و سفرنامه های جهانگردان خارجی از ایران تصاویر مختلفی از ایران و جامعه ایرانی ارائه شده است. فلاندن در سفرنامه خود به یکی از این خصوصیات جامعه ایرانی این چنین اشاره می کند. «ایرانیان آری می گویند ولی چون «نه» عمل می کنند.
دوران زمامداری استالین در شوروی، تاریکترین دورانی بود که یک ایدئولوژی منحرف می توانست رقم بزند. استالین دوست داشت برای هریک از جنایتهای خویش دلیلی برپایه ایدئولوژی اقامه کند. اورل هاریمن سفیر ایالات متحده امریکا در مسکو از زبان خروشچف درباره لحظات مرگ استالین می گوید . . .
سنت دفن آیین زرتشتی بر اساس آنچه در اوستا ذکر شده است در ایران باستان رواج داشته است. طبق این سنت پیروان دین زرتشتی از دوره هخامنشی تا اواخر دوره ساسانی، به روشهای مختلف مردگان خود را به خاک می سپردند.
سیدضیاءالدین طباطبایی کودتاچی معروف ایران جمله معروفی دارد که می گوید «دوستی با انگلیسیها حماقت است و دشمنی با آنها جنایت!؟». کشور ایران همواره در طول تاریخ اسیر و قربانی منافع استعماری دولت انگلیس شده است. دولتمردان انگلیسی تحلیل و قضاوت احمقانه ای از ایران و تحولات سیاسی و اجتماعی آن داشته اند که این مدعا به خوبی در دستورالعمل لرد کرزن به جانشین ...
در زمان ناصرالدین شاه نه تنها دوران رونق شعر و ادب و رشته های دیگر صناعی مستظرفه بود، بلکه هنگام شکوه و باروری موسیقی ایران نیز بود. شاه از طرفداران جدی موسیقی بود.
در سالهالی پایان قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم که اروپا به سرعت در حال تحول بود، آنچه توجه فرمانروای تاجدار ایران را به خود جلب می کند زرق و برق اروپا و امکانات تفریحی آن است و مهم ترین دغدغه مظفرالدین شاه در سفر فرنگ، خوب خوابیدن است
از آنجاییکه ایران همواره تحت نفوذ و یکهتازیهای دو قدرت استعماری انگلستان و روسیه قرار داشت؛ بهرهمندی از کمکهای دولت ثالث جهت تعدیل و متوازنسازی نفوذ دو قدرت روسیه وانگلستان، به عنوان یک اصل تاکتیکی، جهت برونرفت از بنبست سیاسی حاضر مورد استفاده قرار میگرفت. این اصل برای اولین بار در بین جنگهای ایران و روسیه و در زمان فتحعلی شاه قاجار با شروع مذاکرات ...
به گواه تاریخ، محمدرضا پهلوی تمایل زیادی به جذب دختران مختلف از ملیتهای مختلف داشت و افرادی مثل عبدالکریم ایادی، پزشک مخصوص دربار پهلوی، حسین فردوست یار غار محمدرضا و بعدها اسدالله علم از دلالان اصلی جذب و معرفی دختران مختلف به شاه ایران بودند. در این سند، نام عاشقانه ای از زنی به نام الگا از معشوقه های گمنام محمدرضا پهلوی مشاهده می شود.
از آنجایی که باستانگرایی یکی از شاخصهای بارز پهلوی اول و دوم می باشد، نهادهای فرهنگی متولی این امر بشدت با تاسیس موسسه ها و برگزاری همایشهای داخلی و خارجی مختلف این روند را سرعت می دادند. در این تصویر اعضای کنگره فردوسی مرکب از دانشمندان و شرق شناسان ایرانی وخارجی در مدخل تالار دارالفنون مشاهده می شوند.
مولفه دیکتاتوری نظامی، خصیصه بارز و مشترک پدر و پسر پهلوی می باشد. آنها یک دلیل برای اثبات مدعای خود آوردهاند و آن رابطه متقابل نهاد ارتش و نهاد سلطنت در بقاء و موجودیت یکدیگر میباشد. به گواه تاریخ هر دو شاه پهلوی، با تکیه بر ارتش توانستند به قدرت رسیده و پایههای سلطنت خود را استمرار بخشند.
نقل است سپهسالا صدراعظم اصلاح طلب ناصرالدین شاه زمانی نگران بدگویی مخالفان از خود نزد شاه بود. ناصرالدین شاه برای رفع این سوء تفاهم متن شیوایی را خطاب به صدراعظم خود نوشته که حاوی نکاتی جالبی است . . .
نصرت الدوله فیروز و علی اکبر داور در کنار تیمورتاش از رهبران حزب بودند. عده زیادی از نمایندگان مجلس و وزراء، بازرگانان، اصناف و دولتمردان عضویت این حزب را پذیرفتند و تدریجاً حزب قدرتی یافت
جامعه ایرانی از دیرباز از افشاء نمودن اموال و دارایی خود خودداری کرده است و همیشه تمایل داشته است که خود را در نر دیگران فقیر و تنگدست جلوه نماید. این ویژگی از دید جهانگردان خارجی نیز پنهان نمانده است