در زبان فارسی هم اصطلاحات زیادی که مربوط به اسبدوانی است، وارد زبان محاوره شده است. از قبیل میدان را خالی دیدن» «یکه تاز میدان شدن که به معنی پیش افتادن است.
زمانی در ایران قحطی وجود نداشت و سبک و سیاق زندگی کشاورزی ایران به گونه ای بود که طی آن مردم به مقدار لازم اقدام به کاشت محصولاتی چون گندم می کردند؛ در حالی که پس از آن و با ورود کشورهای غربی به طور خاص سبک زندگی کشاورزی ایران به سمت کالاهای تجاری چون تریاک رفت...
در ایران عصر قاجار حمام یک حیطه خصوصی و به عبارتی بهتر در چارچوب جغرافیای منزل نبود. بلکه در عرصه عمومی و به عنوان یکی از خدماتی قرار داشت که در سطح جامعه ارائه می شد. نوع حمام ها نیز به مرور زمان دچار تغییراتی شد. مثلا تاریخ حمام عمومی را می توان به قبل و بعد از لوله کشی آب در ایران تقسیم کرد . . .
تنبیه بدنی در مکتبخانه های قدیم از امور رایج آموزش بود. اگر در همه مکتبخانه ها هم تنبیه بدنی نبود، اما در بسیاری از آنها تنبیه از شیوه های رایج آموزش بود. گاهی برخی از معلمان نیز ابتکارت غریبی در تنبیه بکار می بردند و گویی به این وسیله تفریح می کردند . . .
ایرانیان قدیم در ﻧﻮﺷﻴﺪن آب ﻧﻴﺰ آموزه های دینی و مذهبی را رعایت می کردند. به عنوان مثال ﺑﺎ ﺳﺮ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻳﺎ در ﺣﺎﻟﺖ اﻳﺴﺘﺎده آب ﻧﻤﻲﻧﻮﺷﻴﺪﻧﺪ؛ اﮔﺮ ﻧﺎﭼﺎر ﺑﻮدﻧﺪ در ﻫﻨﮕﺎم ﻏﺮوب آب ﺑﺨﻮرﻧﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ رو ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻨﺪ و ﭼﻨﺪ ﻗﻄﺮه آب ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺷﺎن ﺑﺮای ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ . . .
جیمز موریه در کنار توصیفاتی که از ایران و ایرانی داشته است، در مواقعی نیز مسائل بسیار کوچک و دم دستی از فرهنگ ایران را بزرگ جلوه داده و از آن به عنوان خرافه یاد کرده است. این در حالی است که بخشی از آنچه موریه بر آنها تاکید بسیار کرده، فقط بخشی از فرهنگ فولکوریک ایران و ایرانی می باشد و مثلا مبنای تصمیم گیری نخواهد بود . . .
زمانی در ایران قحطی وجود نداشت و سبک و سیاق زندگی کشاورزی ایران به گونه ای بود که طی آن مردم به مقدار لازم اقدام به کاشت محصولاتی چون گندم می کردند؛ در حالی که پس از آن و با ورود کشورهای غربی و به طور خاص سبک زندگی کشاورزی ایران به سمت کالاهای تجاری چون تریاک رفت . . .
در جامعه ایران عصر قاجار زنان از تامین اجتماعی و آزادی بهره چندانی نداشتند و در اغلب در سنین پایین 8 الی 10 سالگی به ازداوج مردی در می آمدند و لذا سرنوشتشان به انصاف شوهران و یا خانواده شان بستگی داشت. در طبقات بالا و متوسط شاید زنان تا حدی از حمایت خانواده خود برخودار بودند ولی موقعیت اجتماعی آنان چندان تفاوت نداشت . . .
متاسفانه اعتیاد به مواد مخدر در ایران رواج داشته و دارد؛ اما بود زمانی که در ایران مواد مخدری نبود تا چه رسد به معتاد به مواد مخدر. گسترش اعتیاد به مواد مخدر و به طور خاص تریاک همراه با کشت تریاک در ایران رخ داد . . .
کاربـردهای الفاظ و عـبارات دینـی در تـحیت، احوالپرسی و تعارفات روزانه مردم ایران نیز استفاده فراوانی داشت. نخستین رویارویی دو فرد مسلمان با ردوبدل کردن سلامعلیکم و علیکمالسلام صورت مـیگرفت، امـا معمولاً یک مسلمان در برخورد با غیر مـسلمانان، از این واژه استفاده نمیکرد. در احـوالپرسیها در پاسـخ «انشاءالله دماغ شما چاق اسـت» . . .
شاید تصور شود برخلاف امروز که شکار در اکثر نقاط کشور امری غیرقانونی محسوب می شود در روزگار قاجار مردم می توانستند به راحتی دست به شکار بزنند و حتی مردم بخشی از گوشت مورد نیاز خود را از این راه تامین می کردند؛ اما واقعیت این است که حداقل در تهران واقعیت غیر از این بوده است . . .
روایت یک ژاپنی درباره مذهب در ایران می تواند ما را به درک درستی از اهمیت دین و مذهب در میان مردم برساند. او همچنین نشان می دهد که چگونه مردم به حضور یک کافر در درون حرم ممکن است واکنش نشان دهند . . .
از جمله متلهایی که وجود دارد متل «دویدم و دویدم» می باشد. این متل به دو مقوله آب و نان و جایگاه این دو برای رشد و ادامه حیات و جریان داشتن چرخه زندگی اشاره می کند . . .
شاهان همیشه برای معمولی ترین رفتارهای روزانه خود آداب و تشریفات خاصی داشته اند. خواب شبانه و حضور در خوابگاه در دوران پادشاهی ناصرالدین شاه نیز قاعده و تشریفات خاصی داشت. دوستعلی خان معیرالممالک در کتاب «یادداشت هایی از زندگی خصوصی ناصرالدین شاه» در این باره می نویسد . . .
امنیت پیش زمینه هرگونه پیشرفت و ترقی محسوب می شود. نبود ان عملا تنها باعث کشت و کشتار و هرج و مرج گشته و کشور را به سمت عقب می راند. قمه کشی در دوران قاجار در درون شهرها از مصائبی بود که باعث ایجاد نا امنی می شد. رسمی که امیرکبیر آن را برانداخت . . .
تنبیه بدنی در مکتبخانه های قدیم از امور رایج آموزش بود. اگر در همه مکتبخانه ها هم تنبیه بدنی نبود، اما در بسیاری از آنها تنبیه از شیوه های رایج آموزش بود. گاهی برخی از معلمان نیز ابتکارت غریبی در تنبیه بکار می بردند و گویی به این وسیله تفریح می کردند . . .
ادوارد براون، جهانگرد انگلیسی در سفرنامه خود از آداب و رسوم اجتماعی جامعه ایرانی سخنان بسیاری گفته است. به اعتقاد وی ایرانیان، بزرگان درگذشته را مطلق و مقدس انگاشته و باب نقادی درباره آنها را مسدود می کنند . . .
در ایران عصر قاجار حمام یک حیطه خصوصی و به عبارتی بهتر در چارچوب جغرافیای منزل نبود. بلکه در عرصه عمومی و به عنوان یکی از خدماتی قرار داشت که در سطح جامعه ارائه می شد. نوع حمام ها نیز به مرور زمان دچار تغییراتی شد. مثلا تاریخ حمام عمومی را می توان به قبل و بعد از لوله کشی آب در ایران تقسیم کرد . . .
تهران همیشه در حال گسترش است. از زمان قاجارها، روز به روز به مساحت آن افزوده می شود. در واقع همیشه پس از چند سال، مرزهای تهران نیز به این شهر افزوده می شود و مرز جدیدی برای تهران ترسیم می شود. این بلا و مسئله ای جدید نیست؛ بلکه از گذشته و از دوره محمدشاه همین گونه بوده است . . .
بازیهای نمایشی دربرگیرنده فعالیت نمایشی خاصی هستند که در مجالس میهمانی و بنابر مناسبتها در جشنها و اعیاد به وسیله خود مردم و بدون استفاده از بازیگران حرفه ای و نیمه حرفه ای انجام می گیرند. مانند بازیهایی که اغلب در محافل و مهمانیهای دنگی در بسته خودمانی زنانه با دایره و تنبک و در صورت نبود آلات موسیقی با قابلمه و دبه انجام می گرفت . . .