نخستین عکاس حرفه ای ایران که این فن را از فرانسیس کارلهان فرانسوی فرا گرفت. متولد 1222 خورشیدی ، وفات 1263 | فرزند میرزا اسماعیل جدید الاسلام او در سال 1242 در سن 21 سالگی از طرف ناصر الدین شاه به منصب عکاسباشی ملقب گردید، و سپس به اقبال السلطنه ارتقا یافت.

زمانى که هشت نفر از علما و دو سه نفر از خطبا در زمان رضا پهلوى دست بسته به زندان بردند و معلوم نبود که چه بلایى به سر آن ها خواهند آورد. در حالى که همه مشغول گریه و زارى و توسل و دعا بودند، سید یونس اردبیلى نیز در میان ما بود، ولى هیچ اضطرابى نداشت و با آرامش خاطر مشغول مطالعه کتاب جواهر بود.

ز زمانی که انسان به یکجانشینی روی آورد، سفر و سیاحت نقشی عمده در زندگی وی را از آن خود نمود و بی شک یکی از مهمترین دستاوردهای اولیه وی از این سفرها بیان شفاهی خاطرات و دیده ها و شنیده های خود بود.

بازدید آیت الله خامنه ای نماینده امام خمینی در شورای عالی دفاع از جبهه های غرب

امیرکبیر، با سرکوب قاطع فتنه بابیان و اعدام علی محمد باب و تبعید بهاء همراه با انجام برخی اصلاحات سیاسی – اجتماعی در کشور در چند سال نخست سلطنت ناصرالدین شاه، برای همیشه راه را بر پیشرفت این گروه در تاریخ ایران بست. این نقش بی‏ بدیل از چشم بابیان و بهائیان مخفی نمانده و او را آماج کینه‏ توزی و فحاشی آنان ساخته است.

اولین بار که ایران در رقابتهای والیبال بازی های آسیایی شرکت کرد، به سال 1958 باز می گردد.

اول مهر ماه ۱۳۴۸، همزمان با بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها در سراسر کشور، دانشجویان دانشگاه شیراز با بخشنامه‌ای مواجه شدند که پوشیدن چادر را برای دختران ممنوع می‌کرد. در سال ۱۳۵۲ نیز وزیر آموزش و پرورش در برابر پوشیدن چادر از سوی دختران دبیرستانی ایستاد. همچنین نمونه‌های فراوان مشابهی از اینگونه حرکت‌ها می‌توان در دوره پهلوی دوم یافت.

نمایی از قبرستان قتلگاه و ضلع شمال شرقی شهر مشهد در دوره قاجار

تذکره (گذرنامه) ایرانی دوران قاجار (ناصر الدین شاه)، ۱۲۶۴ شمسی (۱۸۸۵ میلادی)

ماسال دیدنی فراوان دارد. زیبایی و طراوت طبیعت ماسال، آن را به بهشت گیلان موسوم کرده است. ییلاقات و کوهستان‌ها و جنگل‌های سرسبزش بسیار تماشایی است.

آن روز شهید محمد حسین اکرمی باب شوخی را باز کرده بود و با پاشیدن آب به سر و روی بچه‌ها، اعصاب خالو مرتضی را به هم ریخته بود.

حدود صد سال پیش یعنی به سال 1323ق مطابق با سال 1905 میلادی فرمان جالبی از سوی مظفرالدین شاه صادر می‏ شود که مضمون آن بیانگر ترویج و اشاعه دستگاه نوظهور گرامافون در ایران است.