پوشیدن لباس نو در نوروز اعتقاد و باوری قدیمی است که از دیر باز باب بوده است. و به اعتقاد برخی این رسم از طبیعت اخذ شده است. این باور کهن را در نوشته ها، توصیه ها و توصیف های نوروزی همواره می بینیم که از طبیعت پیروی کنیم، از درختان یاد بگیریم و با آمدن بهار، لباس نو بپوشیم که شگون شادمانی و آرامش است.
۱
پوشیدن لباس نو در نوروز اعتقاد و باوری قدیمی است که از دیر باز باب بوده است. و به اعتقاد برخی این رسم از طبیعت اخذ شده است. این باور کهن را در نوشته ها، توصیه ها و توصیف های نوروزی همواره می بینیم که از طبیعت پیروی کنیم، از درختان یاد بگیریم و با آمدن بهار، لباس نو بپوشیم که شگون شادمانی و آرامش است.
سفرنامه نویسان دوره صفویه و قاجاریه، در شرح و وصف جشن های نوروزی از لباس های فاخر مردم فراوان یاد کرده اند. از جمله شاردن در سیاحت نامه خود می نویسد: «ایرانیان برای نوروز نام های مختلفی نهاده اند از آن جمله آن را"عید لباس نو"می خواندند. چون هر کس هر اندازه ای ندار باشد درین جشن یک دست لباس نو به تن می کنند...»1 در سفرنامه "جکسن" هم آمده است: «برنامه ایام عید عبارت است از"لباس عید"پوشیدن، هدیه به هم دادن،تبریک و تهنیت به هم گفتن، شاد بودن و نشاط کردن»2
در اشعار بسیاری از شعرا هم به نو شدن لباس در این ایام اشاره شده است:
«بسیار خنک شدست در شهر هرات/زنجیر من و "کلاه نوروزی"صدر»3
«اثر"غالیه ی عید"نارفته هنوز/ زان بنا گوش که با سیم زند رنگش بر»4
مورخان و شاعران از خلعت بخشیدن های نوروزی نیز فراوان یاد کرده اند و بر اساس این باور است که در وقف نامه "حاجی شفیع ابریشمی زنجانی" آمده است؛ «هر سال شب های عید نوروز پنجاه دست لباس دخترانه و پنجاه دست لباس پسرانه، همراه کفش و جوراب از عواید موقوفه تهیه و به اطفال یتیم تحویل شود.»
cafetarikh.com/news/36020
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.