با توجه به ساخت استبدادی قدرت سیاسی در عصر پهلوی دوم، تنها فعال مایشاء در تمامی لایه ها و سطوح تصمیم گیری و تصمیم سازی حکومت پهلوی، نظرات و اراده ملوکانه شاهنشاه بود. حتی کابینه و دولت نیز از این قاعده مستثنی نبود.
۰
با توجه به ساخت استبدادی قدرت سیاسی در عصر پهلوی دوم، تنها فعال مایشاء در تمامی لایه ها و سطوح تصمیم گیری و تصمیم سازی حکومت پهلوی، نظرات و اراده ملوکانه شاهنشاه بود. حتی کابینه و دولت نیز از این قاعده مستثنی نبود. هیئت وزیران در عصر پهلوی، نهادی بی‌محتوا و فاقد اختیارات لازم بود. وزیـرها عمدتاً به‌جای تصویب آئین‌نامه‌ها و اخذ تصمیمات مفید، در جلسات آن هیئت به تأیید تصمیمات شـاه مـی‌پرداختند. یـکی از وزیران کابینۀ هویدا،در خصوص اولین جلسۀ کاری خود گفته است: « در اولین جلسه، من خیلی عصبی بودم،اما وقـتی دیـدم همه چیز،چقدر ساختگی است،خنده‌ام گرفت.هیچکس حرف زیادی نزد.آن‌ها(وزرا)آن‌جا نـشسته بـودند،اسـناد را امضا می‌کردند یا به هویدا گوش می‌دادند. یادم می‌آید،یک‌روز یکی از وزرا بلند شد و چیزی از ایـن قبیل پرسید: حالا که هیچکس در هیچ موردی بحث نمی‌کند، ما چرا زحمت به ایـن‌جا آمدن را به خودمان می‌دهیم؟این سـؤال واکـنش مختصری ایجاد کرد ،ولی هیچ تغییری در اوضاع نداد.»
منبع:گـراهام،رابرت، ایران؛سراب قدرت، ترجمه فیروز فیروزنیا، تهران: انتشارات سحاب کتاب، 1358، ص 163
cafetarikh.com/news/37019
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.