تعرض به سفارتخانه تعرض به خاک دولت خارجی به شمار میآید، به همین دلیل عدهای تحصن در سفارتخانهها را مطرح کردند.
در دوره رویارویی مشروطهطلبان با حکومت قاجار، برخی از مشروطهطلبان موضوع تحصن در سفارت انگلیس را جهت امنیت جانی خود انتخاب کردند. دلیل انتخاب سفارت انگلیس برای تحصن متاثر از عوامل مختلفی بود:
«مدتی بعد از این حادثه جمعی از تجار همراه با کسبه تهران دور هم گرد آمدند و تصمیم گرفتند به صورت محرمانه محمد تقی بنکدار را به سفارت انگلیس بفرستند تا با ایولین گرانت داف، کاردار بریتانیا در سفارت که در غیاب وزیرمختار اداره امور سفارتخانه را عهده دار بود، ملاقات نماید و از او کسب اجازه نمایند که آیا اجازه میدهد در سفارت بریتانیا تحصن کنند یا خیر؟ بهانه تحصن این بود که عینالدوله میخواهد عدهای از تجار را تبعید کند و آنان از بیم جان این تصمیم را گرفتهاند. کاردار، بنکدار را به حضور پذیرفت و با تقاضای او موافقت کرد. علت این بود که در دوره قاجار سه مر کز به عنوان محل امن شناخته میشد: نخست بقاع متبرکه و زیارتگاههای شیعه، دوّم منازل علما و بزرگان دینی و سوّم اصطبل سلطنتی و سفارتخانههای خارجی. سفارت خارجی به طور معمول خاک آن کشور به شمار میآید و ملک دولتی خاص که سفارتخانه متعلق به اوست شناخته میشود. بنابراین تعرض به سفارتخانه تعرض به خاک دولت خارجی به شمار میآید، به همین دلیل عدهای تحصن در سفارتخانهها را مطرح کردند، زیرا میدانستند دولت مرکزی در صورت رسیدن پای کسی به یک سفارتخانه حق تعقیب او را ندارد. دست دادن جان قابل توجیه باشد. اما مسئله این بود که سفارت انگلستان این موضوع را بهانهای برای دخالت در مسائل داخلی کشور قرار داد. کاردار، مداخله جویانه، قول داد برای عزل عینالدوله هر کاری از دست او برآید انجام خواهد داد. به همین دلیل بنکدار از سفارت برنگشت و از رؤسای تجار خواست هر چه میتوانند نیروی متحصن بفرستند.»
منبع: حسین آبادیان، بحران مشروطیت در ایران، تهران، موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، 1383، صص 22- 23