معتمدالدوله در بکار بردن انواع مجازات و شکنجه‌های تازه برای عبرت شرارت کاروانی که برعلیه قدرت شاه و او به مخالفت برمی‌خاستند فرد شناخته شده‌ای بود...
۰
شکنجه و زجر یاغیان و یا افرادی که در برابر قدرت شاه و حکام مخالفت می‌کردند، از روشهای مورد استفاده در عصر قدیم محسوب می‌شد. این شکنجه‌ها که چندین نوع متداول را شامل می‌شد؛ گاه کاشتن افراد به مانند درخت بود که حاکمانی چون معتمدالدوله از به کار بردن آن ابایی نداشتند:
«معتمدالدوله در جوانی بمناسبت ابراز لیاقت در خدمات عمومی مورد توجه شاه قرار گرفت و بعدها در اثر مدیریت و شایستگی سالها در قلمرو پادشاهی ایران، در سمت استاندار اصفهان (بانضمام عشایر لرستان و بختیاری و قبایل نیمه مستقل که بین ارتفاعات لرستان و رودخانه فرات سکونت داشتند) که یکی از بزرگترین استانهای کشور ایران بشمار می‌رود انجام وظیفه می‌نمود . او بخاطر اعمال هراس انگیزش رعبی در دلها برانگیخته بود با اینحال بعلت جانبداری از ضعفا و ستمدیدگان در برابر اقویا و ستمکاران و حفظ منافع آنها و تأمین عدالت اجتماعی شیوه زمامدارش مورد تأیید بود.
وی در بکار بردن انواع مجازات و شکنجه‌های تازه برای عبرت شرارت کاروانی که برعلیه قدرت شاه و او به مخالفت برمی‌خاستند فرد شناخته شده‌ای بود باید اذعان کنم که او در خور همه گونه توبیخ و سرزنش بود و از زمره افراد بی عاطفه و سنگدلی بود که در برابر زجر و شکنجه انسانها احساس ناراحتی نمی‌کنند.
یکی از طرق معامله با جنایت کاران آن بود که آنان را مانند درخت تاک در زمین می کاشتند یک سوراخ در زمین حفر می کردند و بزهکاران را با سر بدرون آن می افکندند و بعد گودال را با گل پر می کردند و بدین ترتیب پاهای مقصرین در بیرون نشانه آن بود که آنانرا با یک روش مصنوعی مانند درخت تاک در زمین کاشته بودند»1
1-سراوستن هنری لایارد، سفرنامه لایارد یا ماجراهای اولیه در ایران، ترجمه مهراب امیری، تهران، انتشارات وحید، 1347، صص 54- 55
cafetarikh.com/news/37175
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.