استعمار و استبداد همیشه در تلاش است تا با ایجاد فرق و مذاهب انحرافی راه را برای گسترش و دوام فرهنگ اصیل ملی ببندد و از این طریق عرصه را بر اسلام ناب محمدی تنگ و تنگ تر کند...
استعمار و استبداد همیشه در تلاش است تا با ایجاد فرق و مذاهب انحرافی راه را برای گسترش و دوام فرهنگ اصیل ملی ببندد و از این طریق عرصه را بر اسلام ناب محمدی تنگ و تنگ تر کند و بتواند با نفوذ در مذهب و فرهنگ مردم، از خودبیگانگی آنان را با میراث کهن خود دامن بزند. امری که در طول تاریخ معاصر همیشه ادامه داشته است:
«آل احمد در کتاب خدمت و خیانت روشنفکران در ریشه یابی کم خونی جریان روشنفکری در ایران (که به گفته وی: میکروب های اصلیش در سوپ بی رمق دوره نظامی بیست ساله پیش از شهریور بیست کشت شد) به سه جریان زرتشتی بازی، فردوسی بازی و کسروی بازی اشاره می کند که هر سه هدفی واحد داشت و آن اینکه سر جوانان را یک جوری گرم نگهدارند و از آنچه در کشور می گذرد غافل سازند و همه بازیها، صرفا قطع ارتباط ملت با گذشته و گنجینه پربار و تحرک زای تاریخ و فرهنگش بود، و انهدام قوه مقاومت وی در برابر استعمار و استبداد...»1
1-علی ابوالحسنی، شیخ فضل الله نوری و مکتب تاریخ نگاری مشروطه، تهران، موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1385، چاپ سوم، ص 256-257