یکی از خیابان‌های تهران محل اروپائی‌نشین آن محسوب می‌گردد که برخلاف دیگر خیابان‌های خاکی شهر کف آن سرتاسر سنگفرش است و شب‌ها بوسیله نوعی چراغ‌های نصب شده بر سر پایه‌های آجری که شمعی در وسط آن قرار داده شده کاملاً روشن است.
در دوره قاجار، چهره بسیاری از شهرها و خیابان‌های ایران از جمله شهر تهران با تغییرات جدید مواجه شد. از آنجا که در این دوره اروپاییان زیادی وارد ایران شدند و سفارت‌خانه‌های برخی از کشورهای اروپایی در ایران دایر شد، برخی از خیابان‌ها نیز به محل زندگی اروپاییان و سفرای اروپایی تبدیل شد.
«یکی از خیابان‌های تهران محل اروپائی‌نشین آن محسوب می‌گردد که برخلاف دیگر خیابان‌های خاکی شهر کف آن سرتاسر سنگفرش است و شب‌ها بوسیله نوعی چراغ‌های نصب شده بر سر پایه‌های آجری که شمعی در وسط آن قرار داده شده کاملاً روشن است. این خیابان را "بولوار دوامباسادور" نام داده‌اند وقتی کسی وارد این خیابان عریض می‌گردد بعلت وسعت زیاد آن بخوبی قادر به مشاهده مناظر زیبای دره‌های سرسبز اطراف و کوههای خوش منظره البرز واقع در پشت سر آنها می‌گردد. کوههای مرتفعی که حتی در فصل تابستان هم قلوهایشان بربرف است. در انتهای این خیابان دروازه بزرگ و قشنگ سفارتخانه انگلستان دیده می‌شود. دروازه‌ای که در این اواخر به همت سرگرد پایرسون کار گذاشته شد. داخل باغ سفارت هم دارای درختان سرسبزبست که بمراتب بر زیبایی آن افزوده است. ساختمان داخلی واقع در وسط باغ وسیع سفارت هم زیبا و نمونه است.»
منبع: چارلز جیمز ویلز، سفرنامه دکتر ویلز (ایران در یک قرن گذشته) ترجمه غلامحسن قراگوزلو، تهران، اقبال، 1388، ص 404
cafetarikh.com/news/48485
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.