در زمان فوزیه، مدتی اشرف معشوقه تقی امـامی شـد. در مـسافرت به مصر مدتی با ملک فاروق بود. در سالهای 1331ــ1332 که در پاریس بودم و بـه دیـدار اشرف میرفتم دیدم که با سه مرد رفیق است.
بدون شک نام اشرف پهلوی در تاریخ معاصر ایران، با حوادث مهمی چون کودتای 28 مرداد 1332 و ساقط نمودن دولت قانونی دکتر مصدق گره خورده است. شاهزاده ای که به دلیل روانشناسی سیاسی خاص خود تمایل زیادی به دخالت در سیاست و ثروت اندوزی در عرصه اقتصاد داشت. علاوه بر این بر طبق اظهارات نزدیکترین افراد به دربار پهلوی، فساد اخلاقی اشرف پهلوی نیز کمتر از حوزه سیاسی و اقتصادی نبود.
ارتشبد فردوست در این باره مینویسد:
«درباره روابط نامشروع و فساد اشرف اگر بخواهم وارد جزئیات شـوم خـود کـتاب مفصلی خواهد شد و لذا فقط به مهمترین موارد میپردازم. در زمان فوزیه، مدتی اشرف معشوقه تقی امـامی شـد. در مـسافرت به مصر مدتی با ملک فاروق بود. در سالهای 1331ــ1332 که در پاریس بودم و بـه دیـدار اشرف میرفتم دیدم که با سه مرد رفیق است. دو نفر اهل پاریس بودند و یکی افسر جـوان اهـل یوگسلاوی بود که گویا آجودان شاه یوگسلاوی بوده و به فرانسه پناهنده و تـبعه شـده بود و احتمالا بیارتباط با سرویسهای جاسوسی نـبود. مـن هـرگاه به دیدارش میرفتم، یکی از این سه مـرد را در اتـاقش میدیدم. مثلا ساعت نُه صبح به دیدار اشرف میرفتم و میدیدم که یک مـرد گـردنکلفت با لباس خواب در اتاق اسـت و اشـرف در تختخواب خـوابیده و خـمیازه مـیکشد. دفعه دیگر میرفتم و ساعت نُه ــ ده صـبح مـیدیدم که پسر بلندقد و خوشتیپ فرانسوی با لباس خواب در دستشویی است و دست و رویـش را مـیشوید و مشخص است که شب آنجا بـوده. اشرف نیز با حـالت کـاملا عادی او را معرفی میکرد. در دورانی کـه هـمسر بوشهری بود، مدتی عاشق دکتر غلامحسین جهانشاهی شد که در کابینه علم وزیر بـازرگانی بـود. پسازاینکه از وزارت برکنار شد، او را رئیسدفترش کـرد و درعـینحال مـعشوقهاش هم بود، و ایـن عـلاقه شدت نداشت. چندبار نـیز ذوالفـقار علی بوتو، که در آن موقع وزیرخارجه پاکستان بود، به تهران آمد و اشرف با وی بـود. از ایـن نمونهها زیاد است. ماجرای دیگر مـربوط بـه پرویز راجـی اسـت. پرویـز، پسر دکتر راجی، جـوان بسیار خوشتیپی بود که مورد علاقه خاص هویدا قرار گرفت و هویدا او را رئیسدفتر خود کرد. اشـرف شـدیدا عاشق پرویز شد و واقعا او را کلافه کـرد. بـههمیندلیل راجـی در سـن کـم (شاید سیودو تـا سـیوپنج سالگی) مشاغل حساس داشت و این اواخر سفیر ایران در انگلستان شد و تا زمان دولت بختیار، در همین پست بـود.»
منبع:حسین فردوست، ظهور و سـقوط سـلطنت پهـلوی، تهران، انتشارات اطلاعات، 1369، صص233ــ232