خانههای ایرانی تا دوره قاجار به سبک و سیاق معماری ایرانیان ساخته میشدند. گرچه در این دوره شاهد نفوذ فرهنگ و تمدن غرب هستیم، اما خانهها همچنان ساخت ساده و سنتی خود را حفظ نموده بودند
خانههای ایرانی تا دوره قاجار به سبک و سیاق معماری ایرانیان ساخته میشدند. گرچه در این دوره شاهد نفوذ فرهنگ و تمدن غرب هستیم، اما خانهها همچنان ساخت ساده و سنتی خود را حفظ نموده بودند. ساخت اکثر خانهها به یکدیگر شباهت داشت و آراستگی حیاط خانهها با درخت و گل یکی از ویژگیهای اصلی و منحصر آن بود.
«اندکی بعد از رسیدنم به تهران ارباب جمشید به دیدنم آمد و مرا دعوت کرد که به خانه و باغ قشنگی که داشت بروم و این افتخار دو بار نصيب من شد. حیاط و باغی که در جنب خانهاش در شهر است به سبک ایرانی طرح شده است و با درختان میوه، گلبنها. داربستهای مو، راههای باريك و حوضی فوارهدار آراسته است و علاوه بر این، در يك سوی باغ دری است که به اتاق باز میشود که به مثابه «ایزشنه گاه» با نمازخانه است و گاه گاه آداب و مناسك دین زرتشتی به وسیله موبدی در آنجا انجام میگیرد. ما در حالی که راحت در زیر درختان میوه نشسته بودیم مدتی را به گفتگوهای مختلف و خوردن شیرینی و خرما که زرتشتیان یزد فرستاده بودند و نوشیدن چای گذرانیدیم. اما سیگار نکشیدیم. محل کار مؤسسه صرافی (بانکداری) ارباب قسمتی از خانه اوست و عده زیادی کاتب و دستیار و شاگرد کارهای او را راه میاندازند.»
منبع: آبراهام والنتاین ویلیامز جکسن، سـفرنامه جکسـن (ایران در گذشته و حال) ترجمه منوچهر امیری و فریدون بدرهای، تهران، علمی و فرهنگی، 1385، ص 480