نه تنها ایرانیان آدمی را به بهترین اتاق خود میبرند، بلکه مهماندار تلاش میکند که هر خواهش و آرزوی او را برآورده سازد
در دوره قاجار، مهمننوازی در شکلی سنتی انجام میشد. یعنی خارجیانی که به ایران وارد میشدند به طور سنتی و توسط خانوادههای ایرانی مورد استقبال قرار میگرفتند. این خصیصه ایرانی از نظر خارجیان یکی از ویژگیهای خوب و مهم رفتاری ایرانیان است که همواره از آن با نیکی صحبت شده است.
«در ایران مهمان نوازی نه تنها به علت عقب ماندگی هتلها و مسافرخانهها، بلکه همچنین به سبب وجود سنتهای قدیمی، سهمی بسیار زیادتر از اروپا در روابط اجتماعی به عهده دارد. هنگامی که در حین مسافرت در این کشور، در خانه شخصی کسی فرود آئيم، به مهماننوازانهترین طرزی مورد پذیرائی قرار میگیریم. نه تنها ایرانیان آدمی را به بهترین اتاق خود میبرند، بلکه مهماندار تلاش میکند که هر خواهش و آرزوی او را برآورده سازد. از هنگام ورود تا حین بدرود، آدمی چنین احساس میکند که مهماندار فقط به خاطر مهمان در آنجاست و کلیه وظایف و تکالیف دیگر خود را معوق گذارده است. این سجيه مطلوب در اخلاق و رفتار ایرانیان آنگاه که يک خارجی برجسته و صاحب مقام به ایران بیاید بنحوی خاص و جوانمردانه به منصه ظهور میرسد.»