این همه حقوق انسانی که در چند سال اخیر به مردم ایران ارزانی شده، مطلب شوخی نیست و در هیچ جای دنیا سابقه ندارد. این روزنامه نویسها از دریچه بسیار تنگ اوضاع را مینگرند!
وضعیت حقوق بشر در ایران در دوره حکومت پهلوی، در نازلترین سطح خود قرار داشت و همین موضوع صدای حامیان حقوق بشر و حتی برخی از متحدان غربی شاه را درآورده بود. اما شاه با بدبینی، ضمن رد هر گونه انتقادی، مدعی بود که هیچ شکنجهای در ایران وجود ندارد.
«صبح شرفیاب شدم. شاهنشاه به حمدالله سرحال بودند، چون مرتبا در تهران و نقاط غربی و شمال خراسان باران میبارد و سدها هم که مورد نگرانی بودند، دارند پر میشوند. گزارش ملاقات با سر انتونی پارسانز سفیر انگلیس را که دیروز به دیدنم آمده بود عرض کردم. راجعبه دیوید اون David Owen وزیر خارجه جوان و تازه انگلیس صحبت میکرد که آدم فهمیدهای است. شاهنشاه فرمودند: من هم او را این طور یافتم. سفیر انگلیس گفت به او حالی کرده است مسئله حقوق بشر را که پیراهن عثمان کردهاند، برای ایران حرف مفت است. این همه حقوق انسانی که در چند سال اخیر به مردم ایران ارزانی شده، مطلب شوخی نیست و در هیچ جای دنیا سابقه ندارد. این روزنامه نویسها از دریچه بسیار تنگ اوضاع را مینگرند، مثلا فلان مطلب که احیانا کسی را شکنجه دادهاند.»
منبع: اسدالله علم، گفتوگوهای من با شاه، زیر نظر عبدالرضا هوشنگ مهدوی، ج 6، تهران، انتشارات مازیار- معین، 1371، ص 450