كاخ باغ نو شيراز در دوره محمد شاه قاجار

باغ نو قصری کوچک است که در وسط باغی بزرگ بنا گردیده در این باغ انواع درختان سرو، لیمو، نارنج، مورد، انار و سایر میوه های منطقه گرم کاشته شده، این باغ همیشه در اثر برگهای سبز درختان خرم و دلفریب است. اتاقها تزییناتی ندارند، معهذا بسیار قشنگند، تالار پذیرایی یا دیوانخانه از اطراف باز و شهر، دشت و امکنه اطراف از آن پدیدار است. از طرف جنوبش نیز کوههای قشنگی آن را تزیین ساخته اند، در جلو پنجره ها حوضی هشت گوش است که از سنگ مرمر سفید دارد، پیوسته آب صاف زلالی در آن جستن میکند و بیش از پیش بر زیبایی و حسن باغ می افزاید.

باغ نو شیراز یکی از باغ‌های بسیار زیبایی محسوب می‌شود که قسمت‌های وسیعی از این باغ از بین رفته و یا اینکه تغییرات زیادی در آن به وجود آمده است.

باغ نو یکی از زیباترین مکان های تفریحی شیراز و میراثی از دوران صفویه است. شوالیه شاردن جهانگرد فرانسوی از جمله کسانی بوده که باغ‌های تنگ الله اکبر تا بقعه میرعلی بن حمزه را بسیار زیبا خوانده است. باغ نو نیز یکی از این باغ‌ها محسوب می‌شود. طبق گفته‌های این فرد باغ نو در صوفیه یکی از باغ‌های بسیار آباد و خوش منظره بوده که در دوران قاجار عمارتی نیز به آن افزوده شده است.

در گذشته باغ نو آب مورد نیاز خود را از منطقه رکن آباد به دست می‌آورد. این باغی که اکنون برجای مانده قسمتی از باغ قدیمی است که مردم آن را با نام پارک سعدی نیز می‌شناسند.
در این باغ مهمان خانه، ایوان سرتاسری، ستون‌های چوبی زیبا، حوض‌های بزرگ آب و… وجود دارد که سعی بر این شده است تا تمام آنها به حالت اولیه خود باقی بمانند. حجاری‌های ازاره در جلوی عمارت مانند روز اول هستند و زیبایی بنا را چند برابر کرده‌اند.

باید گفت که این باغ در در یکی از مکان‌های قدیمی شهر شیراز است که جز محله بالاکفت شیراز محسوب می‌شود. همچنین باید اشاره کرد که تعدادی از معاریف شیرازی متعلق به این محله بوده‌اند و یا اینکه منزل ابدی آنها در این مکان قرار دارد. نام بالاکفت در زمان زندیه توسط کریمخان زند بر روی این مکان گذاشته شد. او محله آستانه را با محله درب شیخ ادغام کرد و بالاکفت نامید.

باغ نو و عمارت آن مربوط به دوره قاجار است و در شیراز، خیابان قرآن (حافظ)، روبروی باغ جهان نما واقع شده. احتمالاً محل کنونی مهمانسرای سعدی است و این اثر در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۸۱۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.