در دوره صفویان، علم پزشکی و طبابت به روش‌های کاملا سنتی محدود بود. در واقع در آن دوره داروها به شکلی که در حال حاضر وجود دارند، موجود نبود. معمولا بخشی از طبابت توسط عرقیات گیاهی و داروهای سنتی صورت می‌گرفت

حرمسرای پادشاهان ایرانی، جزء مکان‌های خاصی بود که هر فردی اجازه ورود به آنجا را نداشت. البته این ممنوعیت در مورد سایر قسمت‌های حرمسرا نیز وجود داشت؛ با این حال از آنجا کخ حرمسرا محل استقرار زنان درباری بود، این محدودیت بیشتر بود. اما شاه در هر شرایطی مجاز به وارد شدن به حرمسرا بود و حتی ورود شاه نوعی بهروزی محسوب میشد

در گذشته و در غیاب وسایل حملر و نقل، مسافرت‌ها در شب صورت می‌گرفت علیرغم آنکه شب‌ها تاریکی مطلق بود و نور چراغی وجود نداشت؛ اما ظاهرا مسافرت شبانه از مزایای زیادی برخوردار بوده است. شاردن با اشاره به این نکته در سفرنامه خود آورده است

در دوره صفویه یکی از راه‌های نگهداری آب، استفاده از کوزه بود. به طور کلی در این دوره مردم دسترسی آسانی به آب تمیز و مطبوع نداشتند. از این رو مجبور بودند از شیوه‌های ابتدایی برای نگهداری آب تمیز استفاده کنند. نگهداری آب در کوزه یکی از این راه‌ها بود.

حرم حضرت معصومه یکی از مکان‌های بسیار مقدس در دوره صفویه محسوب می‌شد. اهمیت مذهبی این مکان باعث شده بود که بودجه بزرگی را برای آن اختصاص دهند. البته علاوه بر حرم حضرت معصومه، سایر مکان‌های مقدس صفویان مانند آرامگاه پادشاهان نیز بودجه کلانی داشت

علیرغم آنکه به تصور بسیاری از ما مسافرت در شب خطرناک‌تر از روز است؛ اما مسافران دوره صفویعه و حتی قاجاریه همیشه شب را به عنوان بهترین زمان مسافرت انتخاب می‌کردند. این موضوع مورد توجه جهانگردان نیز بوده است و بسیاری از آن‌ها به آن پرداخته‌اند.