این سند گزارشی است از فسادهای مالی « باقرعاملی» وزیر دادگستری رژیم پهلوی در سال 1344. باقر عاملی از موقعیت خود برای دریافت رشوه‌های کلان استفاده می‌کرد. در سند امروز می‌بینیم که وی در قبال دریافت دو دانگ از زمین‌های «ابوالفتح دولتشاهی» به کرمانشاه رفته و به نفع وی رأی صادر کرده است.

سند زیر دو موضوع مهم را به وضوح آشکار می‌کند: نخست آنکه «حسنعلی منصور» با چراغ سبز آمریکایی‌ها و حمایت «محمدرضا پهلوی» مدت‌ها قبل از رسیدن به نخست وزیری خود را برای تصدی این پست آماده کرده بود. دومین موضوع این سند دخالت مستقیم محمدرضا پهلوی در امر انتخاب نمایندگان مجلس می‌باشد.

بر اساس این سند یکی از نمایندگان مجلس به نام اکباتانی «وظیفه دارد کلیه اخبار محرمانه و خصوصی جلسات مجلس شورای ملی را به اطلاع اقبال و رشیدیان‌ها برساند و در پخش شایعات دلسرد کننده بین نمایندگان حزبی مجلس فعالیت کند و تمام اطلاعات لازمه رادر اختیار رامبد و حزب مردم بگذارد.

برادران «رشیدیان» که در جریان کودتای 28 مرداد 1332 نقش تعیین کننده‌ای داشتند، از عوامل شناخته شده‌ی انگلستان در ایران به حساب می‌آیند. این خانواده‌ی وابسته و فاسد پس از کودتای 28 مرداد با توجه به تسهیلات رژیم پهلوی ثروت هنگفتی به دست آوردند. سندی که در ادامه آمده است به این موضوع اختصاص دارد.

منوچهر اقبال در این زمان «رئیس شرکت نفت ایران» بود، وی که یک دوره‌ی نخست وزیری بسیار ناموفق را در کارنامه داشت، این جمعیت را برای ایجاد جناح‌بندی و فعالیت سیاسی تشکیل داده بود.

اسنادی که به موضوع کشف حجاب پرداخته اند.

نامه سفارت ايران در جده به وزارت امور خارجه در مورد مطلب منتشره در مطبوعات عربستان سعودي مبني بر انصراف ايران از خريد 7 دستگاه رادار آوانس از امريكا ، احتمال سردي روابط دولتهاي ايران و امريكا در دوران رياست جمهوري كارتر.

تظاهرات ۱۵ خرداد، مجموعه وقایعی است که در خرداد ۱۳۴۲ خورشیدی در پی بازداشت روح‌الله خمینی، در انتقاد به لایحه‌ی انجمن‌های ایالتی و ولایتی و انقلاب سفید رخ داد. این تظاهرات در شهرهای تهران، قم و ورامین علیه دولت اسدالله علم در زمان حکومت محمدرضا شاه پهلوی برگزار شد و به زد و خورد بین مأموران شهربانی و تظاهرکنندگان انجامید. برخی تحلیل‌گران و نیز خمینی ...

اعضای نهضت آزادی در قم بسیار محدود بوده و چهره‌های برجسته‌ی آنها در این زمان چندان فعال نبوده‌اند. نهضت آزادی در زمان یاد شده هنوز خواهان سقوط رژیم پهلوی نبوده و صرفاً به دنبال احیای رژیم سلطنتی مشروطه بوده‌اند. این دستور بیشتر متوجه دستگیری یاران امام بوده است

از ویژگی مشترک سخنرانی‌های وعاظ و روحانیون سراسر کشور، استفاده از اشارات، تمثیل‌ها و داستان‌های تاریخی و تطبیق آن با شرایط روز کشور بود. این شیوه‌ی مبارزه که از سال 1342 شروع شده بود در سال 1357 به اوج خود رسید و نوک پیکان انتقادات را متوجه شاه ‌کرد. وعاظ از هر فرصتی برای مقایسه‌ی محمدرضا پهلوی با شاهان بی‌رحم تاریخ استفاده می‌کردند.

این سند متملقانه برای آگاهی از روحیه‌ی رجال عصر پهلوی جالب توجه می‌باشد. در پایان گفته‌های اردشیر زاهدی جمله‌ای هست که مورد مناقشه می‌باشد،؛ چرا که «جهانگیر تفضلی» معتقد است وی اولین بار این جمله را به کار برده و زاهدی آن را از وی عاریت گرفته است. جمله مورد نزاع عبارت است از «پای مبارک را می‌بوسد هزار بار»!!!

شمس پهلوی خواهر ارشد محمدرضا به گفته‌ی اسناد یکی از مُسرفترین و تجمل‌گراترین چهره‌های رژیم پهلوی بوده است. سند امروز تعدادی از خودروهای موجود در یکی از کاخ‌های وی را معرفی کرده است. لازم به توضیح است که در سال 1344 خودرو یکی از کالاهای سرمایه‌ای بوده و قیمت آن بسیار زیاد بوده است.

تملق و چاپلوسی یکی از ویژگی‌های بارز رجال عصر پهلوی بوده است. در اولین سند امروز می‌بینیم که «پروفسور عدل» دبیر کل حزب مردم در سال 1342 چگونه این ویژگی مذموم را از خود نشان داده است. سند زیر علاوه بر نشان دادن روحیه‌ی آقای عدل، اختلافات و دسته‌بندی‌های درون حزب مردم را نیز نشان داده است.

دستگیری «آیت‌الله شهید سیدعبدالحسین دستغیب» در سال 1343 و واکنش‌ روحانیون به این اقدام موضوع این سند می‌باشد. بر اساس این سند پس از دستگیری آیت‌الله دستغیب عده‌ای از روحانیون در منزل مرحوم آیت‌الله حاج شیخ بهاء الدین محلاتی اجتماع و خواستار آزادی ایشان شده‌اند.

اعمال فشار و سخت‌گیری رژیم پهلوی علیه انقلابیون در سال‌های 1356 و 1357 به چنان حدی رسید که نمایندگانی از «کمیته بین المللی صلیب سرخ» برای بازدید از وضعیت زندانیان سیاسی به ایران عزیمت کردند.

این سند، راجع به شعارهای مردم در فروردین ماه 1357 در این سند مأمورین ساواک همه‌ی شعارهایی را که در آن روزها داده می‌شد را گردآوری و گزارش کرده‌اند.

آیة الله بهاءالدین محلاتی، مبارزات سیاسی ـ اجتماعی خود را از سال ۱۳۲۵ش. به بعد شروع کرد. در آن هنگام تب آزادیخواهی بالا رفته بود و این مرد مجاهد نیز با تحولات سیاسی حاکم بر جامعه در دوران حکومت دکتر مصدق ، همگام بود

پس از آن‌که شاه توانست در سال‌های بعد از کودتای 28مرداد1332، نهادهای مشارکت قانونی و نیروها و سازمان‌های اجتماعی غیر رسمی را به کلی نابود سازد و فعالیت آنها را ممنوع کند.

انتشار اعلامیه‌ی امام به مناسبت چهلمین روز واقعه‌ی تبریز در سال 1357، امام در این اعلامیه ضمن بزرگداشت یاد شهدای تبریز موضوعات مهمی چون، محو رژیم پهلوی، قطع دست بیگانگان، حفظ اتحاد میان همه گروهها و مردم، توجه به اسلام و مبانی سیاسی آن، کناره‌گیری از مکاتب غیر اسلامی، پرداختن به تجاوزات اسرائیل در جنوب لبنان و ... را مطرح کرده‌اند.

این سند نشان می‌دهد که در یک طرف روحانیت و نیروهای مذهبی قرار داشتند که سال 1341 را عزای عمومی اعلام کرده بودند و در طرف دیگر ایادی رژیم پهلوی بودند که به جشن و پایکوبی غیر متعارف می‌پرداختند.