با طرح تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، شخصیت‌ها، گروه‌ها و جناح‌های سیاسی مختلف شروع به تهیه طرحی برای تدوین قانون اساسی آینده ایران اسلامی کردند؛ در میان همه این طرح‌ها، پیش‌نویس قانون اساسی شهید صدر بسیار حائز اهمیت است.

خانم‌ها تمایل شدیدی به استعمال زینت آلات زنانه از قبل النگو، دستبند، بازو بند و گردن بند طلا و نقره دارند و همیشه مقداری از این زینت آلات را دور گردن و دست و بازوی خود آویزان می‌کنند

در دوره پهلوی اول، نفوذ آلمان‌ها در ارکان مختلف سیاسی و اقتصادی کشور گسترش زیادی یافت. یکی از بخش‌هایی که آلمانی‌ها در آن حضور یافتند، بانک ملی بود.

شاه تسلط بر اوضاع را از دست داده بود. حضور ارتش در خیابان‌ها صحنه‌ی تظاهرات را به میدان جنگ تبدیل کرد. تمامی محاسباتی که قوام به‌عنوان یک سیاست‌مدار کارکشته انجام داد، نافرجام ماند. او تصور می‌کرد از طریق سازش با لندن و واشنگتن، می‌تواند مردم را مرعوب سازد، ولی مردم با دست خالی در مقابل مأمورین انتظامی ایستادند

رضاشاه حرص و ولع زیادی به جمع‌آوری ثروت داشت. بخشی از ثروت او را اموال غیرقابل منقول همچون املاک و زمین‌های مرغوب تشکیل می‌داد. او این زمین‌ها را به روش‌های مختلف به دست ‌آورد. یکی از روش‌های مهم او فشار بر مالکان بزرگ و به کارگیری زور بود.

به باور دکتر مصدق رضاشاه خود از حامیان تمدید قرارداد نفتی با انگلیس بود با این حال او برای آنکه خود را مخالف این جریان نشان دهد دست به صحنه‌سازی‌هائی زد تا افکار عمومی را فریب دهد.

در این سند نامه عباس گیلانشاه رئیس دفتر غلامرضا پهلوی برای ترخیص لوازم آرایش منیژه پهلوی، مشاهده می شود. درمیان انبوه مسائل و مشکلات طبقات اجتماعی، درباریون فارغ از همه این مسائل دغدغه ترخیص لوازم آرایشی گرانبها و وارداتی خاندان سلطنتی را داشتند. لوازمی که ازجیب مردم هزینه میشد.

در سال ۱۸۵۰م [۱۲۲۹ش)، تحت فرامین ساخت و ساز امیر کبیر، یک بیمارستان دولتی (مریض خانه دولتی) که اولین بیمارستان مدرن ساخته شده در ایران بود، آغاز به کار کرد.

با توجه به ماهیت استبدادی حکومت پهلوی دوم، نخبگان سیاسی دوران محمدرضاشاه به دو دسته تقسیم می شدند؛  نخبگان مقابل سیستم و نخبگان درون سیستم. اقدامات سیاسی اعضای هر دو دسته از نخبگان سیاسی در چهارچوب منافع طبقات اجتماعی دنبال می شد و خارج از یک نظام نخبه گرایی و الیتیستی قرار داشت. جوهر سیاست شاه در کنترل حجم و ترکیب نخبگان نهفته بود.

کندی شاه را مردی ستمکار، حقیر و فاسد می‌دانست و به قول قاضی ویلیام داگلاس، «بی اعتمادی وی به شاه به اندازه‌ای رسیده بود که درصدد برآمده بود او را وادار به استعفا نماید و برای پسرش تا رسیدن به سن قانونی یک نایب السلطنه بگمارد.»

رضاخان تا پیش از کودتای 1299 فردی گمنام و ناشناخته یود؛ اما بعد از کودتای 1299 نام او بر سر بسیاری از زبان‌ها افتاد. در ابتدا بسیاری به مسلک او پیوستند و با او همراه شدند، زیرا رضاخان را ناجی کشور می‌دانستند. اما به تدریج بسیاری از حامیان او به مخالفان سرسختش تبدیل شدند. ملک‌الشعرای بهار از شاعران و سیاستمداران معروف آن دوره از جمله این افراد است که ...

آغاز بحران بزرگ در دنیا، با نوسان اما در اغلب کشورهای جهان از سال ۱۹۲۹ و پایان آن اواخر دهه ۱۹۳۰ یا اوایل ۱۹۴۰ بوده‌است. بحران بزرگ را می‌توان عمیق‌ترین، طولانی‌ترین و گسترده‌ترین بحران اقتصادی سده بیستم دانست.

در سده بیستم رهایی یافتن بسیاری از مستعمره‌ها از بند استعمار پدیده‌ای بود تکان دهنده. در یک دوران کوتاه بیست ساله شماری بزرگ از مستعمره‌های امپراتوری های بزرگ استعمارگر - به ویژه انگلستان و فرانسه - بند استعمار را پاره کردند

نراقی خطاب به شاه: اعلیحضرت مستحضرند با روشی که در انتخابات اعمال می‌گردد، مجلس از هیچ اعتباری در نزد مردم برخوردار نیست. حتی اگر به تازگی هم بعضی از نمایندگان این خطر را پذیرفته باشند که دولت، و یا حتی رژیم را مورد انتقاد قرار دهند

ممانعت از برگزاری مراسم‌های مذهبی، خصوصاً مجالس روضه‌خوانی، یکی از اقدامات رژیم پهلوی برای کم رنگ کردن باورهای اعتقادی مردم بوده است. در انی سند می‌بینیم که...

 «ویلم فلور» ایران‌شناس هلندی در حالی در اثر خود مدعی شده که در دوره قاجار نکات بهداشتی چندان رعایت نمی‌شد و وجود تعداد کافی حمام هم لزوما به معنای بهتر شدن سطح سلامت عمومی نبود، که بنا بر استناد منابع مهم تاریخی در همان ایام وضعیت بهداشتی ایرانیان از بسیاری جهات مترقی تر از کشورهای اروپایی بود. ادعایی که با مرور کتابهایی چون "تارخچه خصوصی خانه" نوشته ...

شاه همواره تمایل داشت تصویری قدرت‌طلبانه از او نمایش داده شود. از این رو بسیاری از روزنامه‌ها و رسانه‌ها مجبور بودند در همه حال تصاویری را از او ثبت کنند که نشان از اقتدار او در برابر مردم و حتی مسئولان خارجی داشته باشد.

«سرهارفورد جونز» دیپلمات و نویسنده بریتانیایی  (زادهٔ ۱۲ ژانویه ۱۷۶۴- مرگ ۱۷ مارس ۱۸۴۷) اولین وزیر مختاری بود که از جانب وزارت امور خارجه انگلستان به دربار فتحعلیشاه قاجار فرستاده شد و چهارسال در این سمت باقی ماند.   وی کتابی تحت عنوان «آخرین روزهای لطفعلی خان زند» نوشته است. همانطور که از نام آن بر می‌آید ...

در شهر استرآباد، ما در کاروانسرایی فرود آمدیم و دو شبانه روز غم انگیز را در‌‌این "شهر طاعون زده" به سر آوردیم. من با حالی گرفته در خیابان‌‌های متروک شهر پرسه زدم: نیمی از دکان‌ها و منازل به واسطه فوت صاحبان آن‌ها بسته بود و کل جمعیت شهر بیش از چهار هزار نفر نبود.

هویدا پس از برکناری فرخ‌رو از وزارت او را به سمت رئیس دبیرخانه ویژه نخست‌وزیر و رئیس دفتر اجرایی حزب ایران نوین منصوب نمود که انعکاس بدی در بین اعضای حزب خصوصاً فرهنگیان در پی داشت.