اخیرا پس از پخش سریال سرزمین کهن عده ای از اقوام بختیاری کشور نسبت به برخی دیالوگ های گفته شده در تلویزیون واکنش نشان داده اند یکی از این واکنش ها نسبت به شخص سردار اسعد بختیاری است . به این مناسبت ، بیوگرافی مختصری از وی را بیان می کنیم.

رمان (( اسفار کاتبان)) ابوتراب خسروی پس از ( نیمه غایب ) حسین سناپور – دومین رمانی است که در مراسم انتخاب رمان برگزیده سال ( جایزه مهرگان ) با نظر هیات داوران به عنوان رمان سال 79 برگزیده شده است. اسفار کاتبان رمانی است که ساختار آن مقداری متفاوت از رمان هایی است که تا کنون در عرصه ادبیات معاصر ( به خصوص دهه اخیرنگاشته شده است.

احداث دانشگاه جندی شاپور و دعوت از دانشمندان هندی، بابلی، یونانی و سریانی به ایران، برای نخستین بار باعث تمرکز علوم مترقی جهان در ایران شد، که بعد از اسلام به دارالحکمه بغداد منتقل شد.خسروپرویز پس از یک پادشاهی طولانی و پر حادثه سرانجام بهمراه تمام اعضای خانواده‌اش بدست شیرویه کشته شد ، بجای وی دخترانش آزرمیدخت و سپس پوراندخت به نوبت بر تخت شاهی نشستند....

همچنین "شاه" به بازی شطرنج علاقه بسیار دارد و اغلب بر سر دو یا سه سکه طلا با بزرگان حکومت شطرنج ‌بازی می‌کند. بزرگان همیشه می‌بازند و "شاه" سکه‌های طلا را به جیب می‌زند

طبیبی را دیدند که هرگاه به گورستان می رسید ، ردای خود بر سر می کشید از سبب آن پرسیدند . گفت

لقمان حکیم بنده ای حبشی بود و در خانه یکی از بزرگان خدمت می کرد و از همان زمان آثار علم و حکمت در رفتارش پیدا بود . روزی خواجه اش برای امتحان به او گفت

شاه به بالاخانه قمرالسطان خانم شیرازی که یکی از زن‌های محبوبش بود برآمده مشرف به حوضی کم عرض و پر طول پای بالاخانه پشت میزی قرار می‌گرفت و دو سینی بزرگ طلا پر از مسکوک نقره و کیسه‌های شاهی سپید برابرش می‌نهادند. حوض مزبور یک زرع عمق داشت و کف آن از کاشی‌های الوان مفروش و آبش چنان شفاف بود که کوچکترین چیزی در کفش دیده می‌شد. خدمه اندرون از خرد و کلان ...

تاریخ نگاران برپایی مراسم نوروز در زمان فتحعلی شاه را اینچنین نقل کرده اند : از چند گام به در ورودی تالار مانده سفره سپید بزرگی گسترده ، بساط هفت سین را روی آن می چیدند و دامنه آن تا شاه نشین وسیعی که تخت مرصع فتحعلی شاه در آن قرار داشت کشیده میشد

در جبهه نوروز و ایام عید که می شد- در شرایط عادی جبهه و جنگ – تا پنج روز از صبحگاه خبری نبود. عیدی بچه ها، سکه های یک تا پنجاه ریالی و اسکناس های صد تا هزار ریالی متبرک به دست امام(ره) بود؛ همچنین پولهایی که یادگاری نوشته خود بچه ها یا فرماندهان بود.

 

اگر دهه 60 را دهه جنگ و توجه مردم به موضوعات و حوادث سیاسی پیرامونشان بدانیم و بضاعت صداوسیما را هم در حد توان رسانه‌ای پخش روزی 6 ساعت برنامه از هر شبکه تلویزیونی‌اش به حساب بیاوریم، آن وقت بدیهی است که از نیمه اول دهه 60 انتظار چندانی برای مفرح و شاد کردن لحظات نوروزی مخاطبان نداشته باشیم

تاریخ ِ آغاز ِ مراسم باشکوه عید نوروز به جمشید شاه بازمی گردد. او که در زمان سلطنت در آبادانی ِ ایران و آسایش خاطر ِ مردم از هجوم بیگانگان ، نقش بسیاری داشت. روزی سفر یا در واقع معراجی با تخت زرینش به آسمان ( بسوی خورشید ) داشت ، پس از بازگشت دین را تجدید و آن روز را (( نوروز)) نامید

یکی از زیباترین خاطرات نوروز که یادآور شگفتی و سختی مبارزین راه حق است ، گذران عید نوروز در زندان های ساواک است . با مرور خاطرات دو تن از مبارزین زن انقلاب اسلامی یاد تمام شهدای این راه را گرامی می داریم ...

آن خبر چنین بود : ((همانطور که خوانندگان اطلاع دارند بمناسبت تصادف با ایام نوروز روزهای اول ، دوم ، سوم و چهارم و پنجشنبه کلیه ادارات دولتی تعطیل است . بهمین مناسبت روزنامه اطلاعات منتشر نخواهد شد ))

شاه دلش از تمنای رعیت به رحمت آمد و گفت : باشد . به خاطر رحم بر جمیع دشمنانمان به خصوص در بلاد کفر ،‌شمشیر در نیام فرو نگه می دارم . عهدنامه را بیاورید . عهدنامه ترکمنچای را برای فتحعلی شاه آوردند و او به سرعت ایالات شمال شرقی ایران را به عنوان غرامت مهر و امضا کرد .

با استقرار نظام نوبنیاد اسلامی و تکامل درونی این اجتماع تدریجا نهادهای آموزشی به وجود آمد که نقش برجسته ای در پرورش و گسترش علوم و فنون داشت . نخستین مرکز مهمی که به همین منظور تاسیس گردید و بیشتر به فلسفه و علوم ریاضی و طبیعی می پرداخت بیت الحکمه نام داشت که در بغداد ساخته شد

با شریف واقفی در خیابان ادیب ، نزدیک بیمارستان سوم شعبان قرار گذاشتند . نقشه آنها این بود که در سر قرار به مجید یورشببرند و او را بکشند و بعد اعلام کنند که در درگیری کشته شده است ، همین طور باصمدیه(دوست شریف واقفی که قرار بود با هم انشعاب کنند) هم در خیابان نظام آباد(خیابان آیت الله مدنی) قرار گذاشتند

فریدون هویدا در خاطراتش می گوید :‌ " در سپیده دم صبح ،‌آذر 1323 ،‌موقعی که قطار به اندیمشک رسید ،‌متوجه حضور صدها مرد و زن و کودک پابرهنه در ایستگاه شدم که با لباسهای مندرسی از شدت سرما می لرزیدند و چشم به ما دوخته بودند .