محمدرضا پهلوی ولیعهد وقت که هنوز بیش از 19 سال و 5 ماه نداشت در نیمه اسفندماه 1317 (مارس 1939) با یک کشتی نیروی دریایی ایران در راه مصر بود تا با فوزیه فؤاد خواهر ملک فاروق پادشاه آلبانیایی تبار وقت مصر (که 17 سال و 4 ماهه بود) ازدواج کند. وی پنجم اسفند (24 فوریه 1939) در زمانی که ابرسیاه جنگ آسمان اروپا را می پوشانید عازم مصر شده بود.
در 29 بهمن 1361، دو تن از اعضای گروهک منافقین در فاصله دو خطبه نماز جمعه مشهد تلاش کردند تا آیتالله واعظ طبسی را ترور کنند اما این عملیات آنان توسط اعضای سپاه پاسداران خنثی شد. براساس گزارش روزنامه کیهان، این دو تن به نامهای بابایی و میرنژاد با هوشیاری سپاه در انجام عملیات ترور ناکام ماندند.
یازدهم اسفند 1321 رسما اعلام شد کهدر تهران بیماری تیفوس شیوع یافته است. این بیماری از اواخر بهار آن سال مشاهده شده بود و هنوز دقیقا روشن نشده که چرا دولت وقت در تابستان آن سال (به جای اسفندماه) شیوع آن را رسما اعلام نکرده، به مردم هشدار نداده و تدابیر لازم را بعمل نیاورده بود.
از اوایل سلطنت مظفرالدینشاه در 1314 قمری عبداله میرزا در بالاخانههای دارالفنون عکاسخانهای دایر کرد و فن عکاسی را متداول کرد. بسیاری از عکاسهای بعدی از شاگردان وی بودهاند.
برای رفتن به ابوزیدآباد و دیدن قلعهای که روزگاری کمینگاه راهزنان کویری بوده، باید 70 کیلومتر از شهرستان آران و بیدگل استان اصفهان دور شد و پس از گذر از ابوزیدآباد، راه روستای قاسم آباد را در پیش گرفت، 30 کیلومتر بعد از روستا، قلعه دزدها دیده میشود.
مخالفت با این جریان انحرافی مرا در مقابل سران مجاهدین قرار داده بود. چرا که آنها نه تنها حاضر به محکوم کردن این جریان نبودند بلکه به نحوی درصدد توجیه و تطهیر آنها بودند. به دروغ می گفتند اینها خائن هستند . اپورتونیست هستند. به هیچ وجه نمی گفتند که کافر و مرتد هستند. اطلاق واژه اپورتونیست به افراد، از همین مقطع مصطلح شد . اما ما می گفتیم که ایشان مجاهد ...
. . . . و آن روز خطبه و نمازِ عید کردن به مِنا رسمْ نیست، و مصطفی ـ صلی اللّه علیه وسلم ـ نفرموده است. روز دهم به مِنا باشند و سنگ بیندازند و شرحِ آن در مناسکِ حج گفته اند. دوازدهمِ ماه، هر کس که عزم بازگشتن داشته باشد، هم از آنجا بازگردد، و هر که به مکه خواهد بود به مکه رود
و از مصر تا مکه، بدین راه که این نوبت آمدم، سیصد فرسنگ بود، و از مکه تا یمن دوازده فرسنگ. و دشتِ عرفات در میان کوههای خُرد است چون پشته ها. و مقدار دشتْ دو فرسنگ است در دو فرسنگ. در آن دشت مسجدی بوده است که ابراهیم ـ علیه السلام ـ کرده است؛
مردم یمن که به حج آیند، عامّه آن، چون هندوان، هر یک لنگی بربسته، و مویها فروگذاشته، و ریشها بافته، و هر یک کتاره قطیفی، چنانکه هندوان، در میان زده. و گویند اصل هندوان از یمن بوده است. و کتاره قتاله بوده است معرّب کرده اند. . . .
بئر زمزم از خانه کعبه هم سوی مشرق است، و بر گوشه حجرالاسود است. و میان بئر زمزم و خانه چهل و شش ارش است. و فراخیِ چاه سه گز و نیم در سه گز ونیم است. و آبش شوری دارد لیکن بتوان خورد.
و دیوارِ خانه همه به تخته های رخام پوشیده است از الوان. و بر جانب غربی، شش محراب است از نقره ساخته، و به میخ بر دیوار دوخته. هر یکی به بالای مردی، به تکلّف بسیار، از زرکاری و سواد سیم سوخته و چنان است که این محرابها از زمین بلندتر است. و مقدار چهار ارش دیوار خانه از زمین برتر نهاده است، و بالاتر از آن، همه دیوار از رُخام است تا سقف، به نقارت و نقاشی ...
آب چاههای مکّه، همه، شور و تلخ باشد، چنانکه نتوان خورد، اما حوضها و مصانعِ بزرگ بسیار کرده اند، که هریک از آن به مقدار ده هزار دینار برآمده باشد. و آن وقت به آب باران که از دره ها فرو می آید پر می کرده اند. و در آن تاریخ که ما آنجا بودیم تهی بودند. و یکی امیر عدن بود، و او را پسر شاد دل می گفتند، آبی در زیرزمین به مکّه آورده بود، و اموالِ بسیار بر ...
و در رجب سنه أربعین و أربعمائه (440) دیگر بار مثالِ سلطان بر خلق خواندند که: «به حجاز قحطی است و رفتن حجاج مصلحت نیست. بر خویشتن ببخشایند. و آن چه خدای، تعالی فرموده است بکنند.» اندرین سال نیز حاج نرفتند.
یکشنبه، ششم ذی الحجه، به مکه رسیدیم. به باب الصفا فرو آمدیم. و این سال به مکه قحطی بود. چهار من نان به یک دینارِ نیشابوری بود. و مجاوران از مکه می رفتند. و از هیچ طرف حاج نیامده بود. روز چهارشنبه به یاری حق ـ سبحانه و تعالی ـ به عرفاتْ حج بگزاردیم.
مدینه رسول اللّه ـ علیه السلام ـ شهری است بر کناره صحرایی نهاده و زمینِ نمناک و شوره دارد و آب روان است اما اندک و خرماستان است. و آن جا قبله سوی جنوب افتاده است. و مسجد رسول اللّه ـ علیه الصلاة و السلام ـ چندان است که مسجد الحرام. و حظیره رسول اللّه ـ علیه السلام ـ در پهلوی منبرِ مسجد است، چون رو به قبله نمایند جانب چپ؛ چنانکه چون خطیب از منبرْ ذکر ...
غرّه شهر ذی القعده از مصر بیرون شدم و بیستم ماه به قلزم رسیدیم و از آن جا کشتی براندیم، به پانزده روز به شهری رسیدیم که آن را جار می گفتند و بیست و دوم ماه بود. و از آن جابه چهار روز به مدینه رسول اللّه ـ صلی الله علیه وسلّم ـ رسیدیم
گذشته، حال و آینده بسترهای زمانی است که چینی ها برای قرار گرفتن در راس هرم قدرت جهانی مسیرهایی تازه را در آن می جویند. احیای «جاده ابریشم» که طرحی چند جانبه با ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و حتی امنیتی است در سال های اخیر مورد تاکید رهبران پکن قرار گرفته تا برخی اهداف و منافع جهانی چینی ها را با اتکا به تجربه ای تاریخی و ظرفیت های موجود پیرامونی و ...
نکته پایانی آنکه ایرانیان در هر مقطعی از زمان که چشم امید به قدرتهای بزرگ دوخته اند زیان دیده اند. همانگونه که در نمونه های تاریخی مذکور اشاره شد قدرتهای بزرگ هیچگاه برای استقلال ایران ارزش قائل نبوده و استقلال و عزت ایران همواره تابعی از منافع آنها بوده است. سیاستهای خصومت آمیز دولتهای آمریکا و انگلیس در قبال ایران را باید به عنوان عبرتهایی تاریخی ...