درس کالبدشناسی تا سال 1270 قمری/ 1232 خورشیدی به صورت نظری بود و جز اسکلت و برخی ابزارهای آموزشی ساده چیز دیگر نبود. تا آن زمان استادان دارالفنون اجازه کالبدشکافی نداشتند...
کالبدشکافی در ایران امری قبیح و غیرشرعی بود. از این رو هرگز اجازه این امر به دانشگاهان داده نمی شد و برای بررسی مرگ مشکوک یک فرد نیز از آن بهره نمی گرفتند. اما در زمان تاسیس مدرسه دارالفنون برای اولین بار بر روی خارجی ها این اتفاق روی داد و از آن پس به تدریج از این شاخه علم پزشکی استفاده شد:
تصویری از اساتید و دانش آموزان دارالفنون
«درس کالبدشناسی تا سال 1270 قمری/ 1232 خورشیدی به صورت نظری بود و جز اسکلت و برخی ابزارهای آموزشی ساده چیز دیگر نبود. تا آن زمان استادان دارالفنون اجازه کالبدشکافی نداشتند و در آن سال یکی از بیگانگان در گذشت و چون مرگش مشکوک بود به درخواست بازماندگانش از سوی دکتر پولاک و در حضور شاگردان پزشکی دارالفنون کالبدشکافی شد. سالها پس از آن بارنه ئود، استاد زبان فرانسه پیش از مرگش پیکر خود را به مدرسه دارالفنون فروخت و با پول آن بر شکوفایی کتابخانه خود که در تهران برپا کرده بود افزود. به این ترتیب، دانشجوان دارالفنون برای نخستین بار با پیکر او درس کالبدشناسی را به صورت عملی آموختند.»