جیمز موریه اگر چه از ایرانیان بدی های بسیاری گفته است، اما در عین حال برخی از توصیفاتی که کرده به واقع وصف حال ایرانیان است. به عنوان مثال نوع میزبانی ایرانیان همچون عمده ملل دنیا با توجه به جایگاه میزبان و میهمان متفاوت خواهد بود. او می نویسد . . .
جیمز موریه اگر چه از ایرانیان بدی های بسیاری گفته است، اما در عین حال برخی از توصیفاتی که کرده به واقع وصف حال ایرانیان است. به عنوان مثال نوع میزبانی ایرانیان همچون عمده ملل دنیا با توجه به جایگاه میزبان و میهمان متفاوت خواهد بود. او می نویسد:
«هرگاه ایرانیان با پایگاهی بلندتر از خود دیدار داشته باشند هنگام آمدن او با شتاب از جا برمی خیزند و دم در خانه به پیشواز او می روند و اگر میهمانان هم پایه میزبان باشد با آمدنش میزبان تنها از جا بر می خیزد و راست می ایستد. ولی اگر میهمان از خداوندخانه دون پایه تر باشد میزبان حرکتی همانند برخاستن می کند، هرگاه بزرگی سخن می گوید شیوه ارج گذاری چندان که در هند برده وارست نیست. هندیان هنگام شنیدن سخن بزرگان دستهایشان را لهم پیوند می دهند... و دست ها را بر سینه گذاشته تعظیم می کنند و همه خاموش می نشینند. دیدارهایی که در ترکیه انجام می گیرد ازا یران بسی پرتکلف تر و مفصل تر است. به جای مبل ها و متکای راحت ترکیه، میهمان در ایران روی قالی یا حصیر می نشیند.....»