حاج میرزا آقاسی، از صدراعظمان مشهور دوره قاجار، یکی از شخصیتهای با نفوذ بود که زعامت او با فساد و هرج و مرج فراوان در کشور همراه بود. وضعیت صدارت او از زبان یک سیاح اینچنین است:
«صدراعظم و آن کسی که قرار بود فرمان شاهی را برای مسافرت به قلمرو ایران به ما ابلاغ کند شخصی بود به نام میرزا آقاسی که به «حاجی» شهرت داشت. این عنوان به کسی اطلاق میشود که به زیارت مکه مشرف شده باشد. او مقتدرترین و با نفوذترین شخصیتهای ایرانی بود، ولی به حیلهگری و سوء اخلاق و ستمگری و خیانت ورزی شهرت داشت... در اثر سوء سیاست این صدر اعظم کشور به طرف فساد و تباهی سوق داده شد و بینظمی و هرج و مرج و رشوه خواری در سرتاسر قلمرو شاهنشاهی ایران رواج یافته و او با این شیوه و طرز فرمانروائی موجبات عدم رضایت عمومی را فراهم کرده بود.»1
1-سراوستن هنری لایارد، سفرنامه لایارد یا ماجراهای اولیه در ایران، ترجمه مهراب امیری، تهران، انتشارات وحید، 1347، ص 29