چند روز بعد از انتخاب بختیار به عنوان نخستوزیر، امام از پاریس یک شورای انقلاب اسلامی تشکیل داد که نام کسانی که در پرده بعدی نمایش نقش آفرین بودند، برای نخستین بار در آن به چشم خورد
همزمان با مطرح شدن فرار شاه از کشور، جنگ قدرت میان امام و بختیار در جریان بود. از یک سو بختیار تلاش داشت با چیدن کابینهای قوی قدرت را از آن خود کند و از آن سو امام علیرغم دوری از وطن نهادهای انقلابی خود را میچید.
«از همه اینها بالاتر حضور روبه رشد روحانی سرسخت آیتالله روحالله الموسوی خمینی بود که اعلامیههای خود را از ویلایی در حومه پاریس صادر میکرد. اینک آیتالله خمینی تقریباً در محاصره مطبوعات و شبکههای تلویزیونی جهان قرار گرفته بود و تأثیر اجتنابناپذیر وی و تبلیغات او در ایران شدتی عظیم گرفت. درست در نقطه مقابل، صحبتهای زیادی از عزیمت شاه بود – صحبتها دیگر نه از اگر، بلکه از کی بود. در همین میان، بختیار جام زهر آلود نخستوزیری را در ششم ژانویه از شاه گرفت و کابینهای از تکنوکراتهای غالبأ «پاک» تشکیل داد. فقط چند روز بعد، آیتالله خمینی از پاریس یک شورای انقلاب اسلامی تشکیل داد که نام کسانی که در پرده بعدی نمایش نقش آفرین بودند، برای نخستین بار در آن به چشم خورد.»
منبع: دزموند هارنی، روحانی و شاه، ترجمه کاوه باسمنجی و کاووس باسمنجی، تهران، انتشارات کتابسرا، 1377، ص 202