ایرانیان از گذشته دور، از سرباز گرفته تا سردار همگی اهل نبرد در میدانهای دشوار بوده و در اکثر جنگهای باستانی پیروز میدان و فتح کننده سرزمینها بوده اند. در زمان پیشدادیان و کیانیان، همواره در غارها و دره ها به دور از چشم جاسوسان خود را آماده نبرد نگاه میداشتند و با حرکات ورزشی با یک سری اشیائ چوبی و آهنی بدون به کار گرفتن سلاح، بدن خود را ورزیده میکردند....

ازدواج دختران در سن پایین از جمله دغدغه هایی است که در جوامع سنتی بسیار مورد توجه قرار می گیرد. از این رو به دنبال آن بودند تا هر چه زودتر خواستگاری بیاید و درخانه آنها را برکوبد. این مسئله سبب شد بود تا برخی آیین های خرافی نیز در جوامع نشو و نما پیدا کند.

در خیاو یا مشگین شهر آذربایجان پس از تولد نوزاد مراقبند تا چهل روز غریبه ای وارد خانه نشود، زیرا معتقدند که بدین وسیله کودک چشم زخم می بیند و بیمار می شود . . .

در فرهنگ ایران، زن از جایگاه والایی برخوردار است. به گونه ای که ایرانیان باستان روز پنجم اسفند ماه را روز بزرگداشت مادر، زن، مهرورزی و عشق نام نهاده اند. در این روز که به روز «مزدبگیران» نیز معروف بوده است . . .

ترکمانان آق‌قویونلو که در آذربایجان مدتى حکومت کردند و مى‌توان گفت که پایه‌ى اصلى نیروى صفویه را در اوایل کار بنا نهادند،نام خود را به دسته‌اى از ترکمانان داده‌اند که چند قرن بعد با عنوان قاجاریه در عرصه‌ى سیاست ایران ظاهر شده‌اند

در دو ماه محرم و صفر تهران عزاخانه حقیقی بود. از هیچ نقطه و به هیچ بهانه صدای ساز و آواز بر نمی خاست و مجلس سروری برپا نمی شد؛ مگر سلام تحویل که در دو ماه مزبور با تمام کیفیت منعقد می گردید.

سنت دفن آیین زرتشتی بر اساس آنچه در اوستا ذکر شده است در ایران باستان رواج داشته است. طبق این سنت پیروان دین زرتشتی از دوره هخامنشی تا اواخر دوره ساسانی، به روشهای مختلف مردگان خود را به خاک می سپردند.

پوشیدن لباس نو در نوروز اعتقاد و باوری قدیمی است که از دیر باز باب بوده است. و به اعتقاد برخی این رسم از طبیعت اخذ شده است. این باور کهن را در نوشته ها، توصیه ها و توصیف های نوروزی همواره می بینیم که از طبیعت پیروی کنیم، از درختان یاد بگیریم و با آمدن بهار، لباس نو بپوشیم که شگون شادمانی و آرامش است.

درس کالبدشناسی تا سال 1270 قمری/ 1232 خورشیدی به صورت نظری بود و جز اسکلت و برخی ابزارهای آموزشی ساده چیز دیگر نبود. تا آن زمان استادان دارالفنون اجازه کالبدشکافی نداشتند...

در دوران قدیم شاگردان در درسهای موسیقی دانان معروف شرکت می کردند و با رفت و آمد متوالی نه تنها ردیف را می آموختند، بلکه از روحیه و سبک استادشان نیز تاثیر می گرفتند. در ابتدا، مدارس متعددی در تهران وجود داشتند و علاوه بر پایه های سنتی، امکان فراگیری قواعد نت خوانی و موسیقی اروپایی نزد چند هنرمند از جمله «حسین هنگ آفرین» یا «ابراهیم آژنگ» که در دارالفنون ...

کتیبه سر در خانه ها علاوه بر داشتن کارکردهای اجتماعی – فرهنگی، محسوب شدن شناسنامه تاریخی – هنری و نشان دادن هویت اجتماعی – اقتصادی ساکنان خانه از قدرت و نیروی مانایی نیز برخوردار است.

سبک و سیاق زندگی زنان حرمسرای قاجاری جای تامل دارد. تحرک اجتماعی در میان آنان بالاست و ممکن است از جایگاهی ضعیف به مرتبه ای بلند دست یابند. انیس الدوله سوگلی ناصرالدین شاه، که نام اصلی او فاطمه بود، خادم سوگلی پیشین ناصرالدین شاه بود که جیران نام داشت. مرگ او راه را برای فاطمه گشود تا همسر شاه قاجار باشد.

دلایل بسیاری وجود دارد که "حکایت پیر و جوان" را یک رمان بدانیم، نه قصه ای که به شیوه سنتی ایرانی نگاشته شده است. اگرچه نمی توان آن را حتی با رمان های عصر خود نیز مقایسه کرد.

گلابتون دوزی عبارت از دوخت نقوش و طرحهای زیبا به روی پارچه با نخهای طلایی با نقره ای به نام گلابتون. گلابتون دوزی در مناطق بندر لنگه، میناب شهرستان بندرعباس از استان هرمزگان دوخت می شود. سابقاً گلابتون به کار رفته در آن از جنس طلا و به اصطلاح «عیار دار» بود.

اگر مشتری کله پزی از افراد والامقام یا درباری بود، خود صاحب مغازه، نان ها را داخل ظرف خرد می کرد و با دست بر روی آن فشار می آورد تا تکه های نان خیس شود و آب اضافی آن را می گرفت و پس از آن به شکل مخروطی در می آورد و مقداری روغن و مغز بر روی آن گذاشته و آن را به مشتری برمی گرداند.

در تاریخ ایران، همیشه حجاب و پوشش از جایگاهی ویژه برخوردار بوده است. امری که از نظر عرفی به پیش از اسلام نیز باز می گردد. این را همه سیاحان خارجی که به ایران می آمدند، می دانستند. اما در این میان آنچه برای آنان تعجب آور می نماید این است که چرا همین زنان زمانی که با پزشک روبرو می شوند، راحت تر اسرار سلامت خود را با او در میان می گذارند. مسئله ای که ...

عبدالله مستوفی در کتاب شرح زندگانی من که یکی از منابع مهم در مطالعه دوران قاجاریه محسوب می‌شود، دلیل به قتل رسدن او را این‌گونه شرح می‌دهد:« در ایام محاصره شوشا، مقداری خربزه برای شاه آورده بودند . . .

در اقتصاد روستایی ایران گاهی ابزارهای کشاورزی از خود کار کشاورز نیز مهمتر بود. البته این نگاه به کشاورزی حتی در سرزمین های دیگر نیز رایج است. بدین ترتیب کسانی که ابزار کار را فراهم می کردند گاهی بیشتر از کشاورز نیز سود می بردند و او که بیشترین کار و تلاش را صرف می کرد، کمتر بهره مند می شد . . .

دکانداران که تقریبا همه سالخورده اند، با ریش های سفید در دخمه های سیاه و تاریک خود چمباتمه زده، ترازوی کوچکی براس وزن کردن کالاهای خود در دست گرفته؛ چندان در عالم خیال به سیر مشغولند که حتی وجود مشتریان هم آنان را از عالم تخیل چندان بیرون نمی آورد.

زنانی که به گردش و چیدن گل سرخ مشغولند، به طبقات مختلف جامعه تعلق دارند. ولی همه محجوب و پوشیده اند و تنها در صورتی می توانیم به اختلاف طبقاتی شان پی ببریم که دستها، کفش ها و جوراب هایشان را ببینیم.