در سال 1348 که درآمد عمومی ایران حدود یک میلیارد دلار بوده است شاه دویست هزار دلار خرج یک مسافرت به آمریکا نمود و با گران شدن نفت در دهه پنجاه، هزینه این مسافرتها به دهها برابر افزایش یافت. فریده دیبا که هیچ امتیازی نداشت جز مادر زن شاه بودن، پی در پی به مسافرت خارج از کشور میرفت. وزارت دربار موظف بود مخارج سفر او را تأمین کند.
فرح پهلوی همسر سوم محمدرضا، متأثر از تربیت فرنگی و سالهای اقامتش در پاریس، بخش عمدهای از دوستانش را خارجیها تشکیل میدادند. وی هنگامی که یک شبه از دانشجویی بیپول به ملکهی ایران تبدیل گردید، بسیاری از دوستان دوران تحصیل خود را به ایران دعوت و آنها را به ثروتهای کلان رسانید.
در این سند (متن صفحه ای از كتاب روابط خارجي امريكا ، خاورميانه و آفريقا، جلد 7) درباره اقدام قوام السلطنه به مذاكره با پيشه وري و اصرار شاه به اعزام 3 تيپ از ارتش براي مقابله با پيشه وري، مشاهده می شود.
حکومت پهلوی اعلام کرد مردم ایران در 6 بهمن 1341، به اصول ششگانه موسوم به انقلاب سفید (انقلاب شاه و ملت) رأی مثبت دادهاند. روحانیون مخالفت خود با لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی و رفراندوم ادعایی 6 بهمن 1341 را اعلام کرده بودند.
مقاله احتشام اولیایی ارسالی برای اردشیر زاهدی سفیر ایران در لندن درباره خدمات و اقدامات فضل الله زاهدی در کودتای 28 مرداد 1332 و تمجید و قدردانی از خدمات وی
در جریان انقلاب اسلامی و مبارزه با طاغوت؛ روحانیت پیشاپیش سایر اقشار حضور داشته و بیشترین هزینهها را متحمل گردیدند. کسانی چون شهید آیت الله سید محمدرضا سعیدی شربت شهادت را نوشیدند و کسانی دیگر سالها تبعید و شکنجه و زندان را به جان خریدند تا اندیشههای امام خمینی (ره) که عصاره ناب اسلام بود را در ایران انتشار دهند.
بدون شک یکی از عوامل فعال در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ که در ارتباط کامل با انگلیسیها و علیه مردم ایران اقدام میکرد، «شاپور ریپورتر» بود. شاپور ریپورتر پس از پایان آموزش دانشگاهی و اطلاعاتی خود در دانشگاه کمبریج انگلیس، کار خود را به عنوان مزدور انگلیس در رادیو فارسی دهلی آغاز کرد...
در این سند نامه عباس گیلانشاه رئیس دفتر غلامرضا پهلوی برای ترخیص لوازم آرایش منیژه پهلوی، مشاهده می شود. درمیان انبوه مسائل و مشکلات طبقات اجتماعی، درباریون فارغ از همه این مسائل دغدغه ترخیص لوازم آرایشی گرانبها و وارداتی خاندان سلطنتی را داشتند. لوازمی که ازجیب مردم هزینه میشد.
آغاز بحران بزرگ در دنیا، با نوسان اما در اغلب کشورهای جهان از سال ۱۹۲۹ و پایان آن اواخر دهه ۱۹۳۰ یا اوایل ۱۹۴۰ بودهاست. بحران بزرگ را میتوان عمیقترین، طولانیترین و گستردهترین بحران اقتصادی سده بیستم دانست.
ممانعت از برگزاری مراسمهای مذهبی، خصوصاً مجالس روضهخوانی، یکی از اقدامات رژیم پهلوی برای کم رنگ کردن باورهای اعتقادی مردم بوده است. در انی سند میبینیم که...
در نظر است در هر استان، مرکز جمعآوری آمار محکومان کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی تشکیل شود تا در صورت تکمیل ظرفیت هر شهر استان برای نگهداری محکومان ... اعلام گردد
بر اساس این سند یکی از دانشآموزان «به علت بدرفتاری مسئولین دانشسرای موصوف در جلو کلاس مربوطه وسیله مواد نفتی خود را آتش زده که در نتیجه به سختی مجروح و به بیمارستان رضا پهلوی منتقل میشود.»
در سند زیر که به سال 1337 بازمیگردد، روحیه و منش «اسدالله علم» وزیر دربار شاه به نقل از هم حزبیهایش به خوبی نشان داده شده است: «آقای علم رهبر آن حزب برای خود مقام (آقائی) قائل است و افراد حزبی را مجبور میسازند که ایشان را با نام (آقا) صدا بزنند و بخوانند.»
در این سند نیز ساواک به رقابت آمریکا و انگلستان بر سر منافع اقتصادی در ایران اشاره نموده است. در سند آمده است که آقای کوزمین دبیر اول سفارت شوروی به امضای قرارداد نفت با کمپانی کنتینتال اشاره کرد...
گزارشی از روزنامه زوددويچه تسايتونگ آلمان درمورد وقايع ايران در آستانه انقلاب اسلامي مشتمل بر فساد اطرافيان دربار و فشار ديكتاتوری شاه ، كشتار مردم توسط ارتش
مرحوم جلال آلاحمد از جلمه روشنفکرانی است که بیشترین تأثیر را در میان همفکران خود داشته است. وی که با نوشتن داستانهایی چون «مدیر مدرسه» سبک داستاننویسی «صادق هدایت» را به حاشیه کشاند، در حوزه روشنفکری نیز آثاری چون «غربزدگی» و «در خدمت و خیانت روشنفکران» را نوشت که مخالفین و موافقین زیادی در کشور پیدا کرد.
براساس این گزارش، در یک طرف افسری است که حاضر به تن دادن به این اقدام نیست و از طرف دیگر حکومتی است که نه تنها این فرد را «احمق» مینامد، بلکه خواهان اخراج وی در صورت «اصلاح نشدن» است.
در این سند نامه مادران زندانيان سياسي زندان قصر به جمشيد آموزگار مبني بر اظهار تاسف از خلف وعده مخاطب در رسيدگي به وضعيت فرزاندانشان پس از 20 روز اعتصاب غذا ، توصيه ديدار با آنان جهت اتخاذ تصميم مقتضي مشاهده میشود.
نیروهای انقلابی با اعتراضات مداوم خود، عرصه را بر حکومت تنگ کردهاند. این امر به ویژه پس از راهپیماییهای تاسوعا و عاشورا (19 و 20 آذر) تشدید شده است.