حمایت از امام خمینی (ره) در سال 1357 در همه‌ی شهرهای کشور به اوج خود رسیده بود، به طوری که رژیم پهلوی در برابر این خیزش عمومی کاملاً مستأصل  شده و از هرگونه تصمیم درستی عاجز گردیده بود.

در حالی که فروغی عازم اروپا بود، تقی زاده نیز به آمریکا رفته بود: « رسماً خبر رسید که تقی زاده پُست وزارت خارجه را نپذیرفته و برای تصدی مدیریت نمایشگاه ایران در فیلادلفیا عازم ایالات متحده شده است. انتصاب جدید دیگری در کابینه اعلام نشده است.»

یکی از عواملی که مانع از پیشرفت در امور عقب‌مانده کشور در دوره پهلوی بود، موضوع نفوذ مافیا و ذی‌نفعان در بخش‌های مختلف بود. این افراد و گروه‌ها که به صورت مستقیم و غیرمستقیم از حمایت شاه برخوردار بودند، عملاً بدون حمایت او نمی‌توانستند کاری از پیش ببرند.

شاه برای آنکه تحزب‌گرایی در حکومت خود را ثابت نماید، با توسل به اقدامات دروغین و ظاهری همچون ایجاد شعبه‌های حزبی در شهرها و استانهای مختلف، وانمود می‌کرد که این احزاب طرفداران زیادی دارد و مورد استقبال مردم است. اگرچه واقعیت چیز دیگری بود و این احزاب جایگاهی در میان مردم نداشتند و به عدم مشروعیت حکومت دامن می زدند

با پيروزي انقلاب اسلامي و روي كار آمدن سران نهضت آزادي كه دنباله‌روهاي دكتر مصدق بودند دوباره همان سياست لجام گسيخته را به عنوان آزادي مطبوعات پيش گرفتند و هر روز دهها روزنامه و مجله با اهداف و مقاصد مختلف مثل قارچ در مملكت روئيد

نامه مهرداد پهلبد وزير فرهنگ و هنر به اسدالله علم وزير دربار مبني بر لزوم تهيه عكس های رنگی و مناسب از محمدرضا پهلوی و پادشاهان و روسای جمهور كشورهای مختلف جهت بافت قاليچه مزين به تمثال نامبردگان

روحانیون، آخوندها و سادات جزء اقشار مذهبی و مورد احترام جامعه قاجاری محسوب می‌شدند. جدا از منزلت اجتماعی خاص که این گروه را از مردم و سایر طبقات جدا می‌کرد، لباس و پوشش آنها نیز منحصر و متفاوت از مردم بود.

هریمن یکی از نمایندگان برجسته دولت آمریکا بود که برای حل ماجرای ملی شدن صنعت نفت نیز به ایران آمد. او پس از آن یک بار دیگر نیز حدود هشت سال بعد به ایران آمد و شاه سه درخواست مهم از او نمود.

ابوجعفر محمدبن محمد مشهور به خواجه نصيرالدين در 5 اسفند سال 597 ق در طوس به دنيا آمد. ابتدا علوم عقلي و نقلي و حكمت مشاء و سپس رياضيات، فقه، فلسفه، نجوم و ادبيات را آموخت ودر علوم روز به استادي تمام رسيد.

رضاخان بعدها که حکومت قوت و قدرت و قوام زیادتری پیدا کرد اظهار داشت که می خواهد جلوی این آخوندبازیها(!) را بگیرد. در اینجا رضا سیاست، مخصوصی را به کار بست و دستور داد تا توپ افطار و سحر را بی ترتیب و نامنظم در کنند.

اسدالله علم موقعیتی استثنایی نزد شاه داشت. خود او بارها در یادداشت‌هایش به این دوستی نزدیک اشاره کرده است.

استعمارگران برای کنترل مستعمرات خود از روش‌های مختلفی استفاده می‌کردند. یکی از روش‌های رایج میان استعمارگران، نفوذ در میان بومیان بود که به اشکال مختلف صورت می‌گرفت و بعد از تحقق اهداف موردنظر، از آن عدول می‌شد.

غیر از میرزاده عشقی شاعر و روزنامه نگار و مدیر نشریه قرن بیستم که در دوره نخست وزیری رضاخان، به دستور اداره تامینات نظمیه وقت، ترور شد، رضاخان رفتار مناسبی با روزنامه نگاران نداشت و به طور مستقیم به سرکوب آنان می پرداخت.

یکی از مشکلات بزرگ مردم در ایران قدیم جهت مسافرت از شهری به شهری دیگر نبود امنیت در راه های مواصلاتی  و بین شهری بود. ل

میرزا حسین خان مشیرالدوله با لقب مشهور سپهسالار اعظم در قزوین به دنیا آمد و به سرعت پله های ترقی را طی کرد. وی زمان صدارت امیرکبیر در سال 1267 هجری قمری به عنوان کارپرداز ایرانی در بمبئی هندوستان روانه آن دیار شد.

ناصرالدین شاه به گرفتن عکس علاقه زیادی داشت و به مناسبتهای مختلف در اروپا و ایران عکسهای خاص و آنچنانی می گرفت.

از اواخر قرن نوزدهم تلاش گسترده‌ای از سوی کشورهای امپریالیسم جهت کسب مستعمرات بیشتر در آفریقا و تقسیم این قاره به وجود آمد. این تکاپوی استعماری با اهداف مختلفی شکل گرفت، اما مهمترین عامل و انگیزه این حرکت، کسب امتیازات مختلف سیاسی و اقتصادی بود.

اسکندر دلدم متولد سال 1325٬ استاد دانشگاه٬ مورخ و مولف و روزنامه نگار معاصر است. دلدم از افراد مورد وثوق دربار پهلوی و نزدیک به مقام های تراز اول کشور در آن دوران، در برخی از کتاب هایش به خاطراتش از دوران همکاری با کاخ سلطنتی اشاره می کند. 

در میان نهادها و سازمان‌های وابسته به صهیونیسم که در ایران فعالیت داشتند، آژانس یهود از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بود. این سازمان، از مهمترین سازمان‌های فعال در ایران بود که با آگاهی و مجوز حکومت پهلوی در ایران فعالیت داشت و در طول فعالیت خود اقدامات ارزنده‌ای برای صهیونیسم جهانی انجام داد.

 حادثه 29 بهمن تبریز که در چهلمین روز شهدای قیام خونین شهر قم به وقوع پیوست، از روزهای ماندگار انقلاب اسلامی ایران به شمار می رود.  دو روز پس از انتشار مقاله «ایران و ارتجاع سرخ و سیاه» در روزنامه اطلاعات که در آن به امام خمینی توهین شده بود، در 19 دی 1356، مردم و طلبه های علوم دینی در قم دست به تظاهرات زدند.