سیطره آمریکا بر امور نظامی ایران باعث شده بود تا بسیاری از فرماندهان و مقامات بالای نظامی کشور، دیدگاه و نگرش‌های غربی داشته باشند. مطابق با این ارزش‌ها، منافع شخصی جای عرق ملی و مسائل ملی را گرفته بود.

در طول تاریخ اخلاق ایرانیان بسیاری ازجهان گردان و مسئولان خارجی که به ایران آمدند را متحیر ساخت. «لرد کرزن» ایرانشناس و جهانگردی بود که به دور دنیا سفر کرد و شیفته آسیا شد.

محمدعلی شاه قاجار بعد از به قدرت رسیدن، اوضاع را بر مشروطه خواهان بسیار دشوار نمود.

یکی از مواردی که در دوران پهلوی بسیار قابل توجه است ترویج فرهنگ برهنگی و بی بندباری توسط هنرمندان و سینماگران و ... بود که این موضوع حتی توسط خانواده سلطنتی نیز انجام می شد.

رکود بزرگ یا ایستایی بزرگ به رکود گسترده اقتصادی جهان، یک دهه پیش از آغاز جنگ جهانی دوم گفته می‌شود.

ژنرال «شارل دوگل» فرمانده نیروهای آزادی بخش فرانسه در جنگ جهانی دوم که روزگاری به عنوان رئیس جمهور این کشور انتخاب شد، در کتاب خاطراتش درباره سقوط موسیلینی و هیتلر دو متحد دیکتاتور می نویسد...

اگرچه روسیه با کارشکنی‌های مختلف و همچنین ادوات نظامی برتر نسبت به سپاه ایران توانست در کل نتیجه این جنگ ها را از آن خود کند اما دراین میان سپاه ایران به فرماندهی «عباس میرزا» ولیعهد فتحعلی شاه قاجار فتوحات و رشادت های مختلفی از خود نشان داد. حسن پیرنیا (مشیرالدوله) در این خصوص مطرح می کند: عباس میرزا در محل خانشين از محال قرا ...

در حالی که فروغی عازم اروپا بود، تقی زاده نیز به آمریکا رفته بود: « رسماً خبر رسید که تقی زاده پُست وزارت خارجه را نپذیرفته و برای تصدی مدیریت نمایشگاه ایران در فیلادلفیا عازم ایالات متحده شده است. انتصاب جدید دیگری در کابینه اعلام نشده است.»

یکی از عواملی که مانع از پیشرفت در امور عقب‌مانده کشور در دوره پهلوی بود، موضوع نفوذ مافیا و ذی‌نفعان در بخش‌های مختلف بود. این افراد و گروه‌ها که به صورت مستقیم و غیرمستقیم از حمایت شاه برخوردار بودند، عملاً بدون حمایت او نمی‌توانستند کاری از پیش ببرند.

هریمن یکی از نمایندگان برجسته دولت آمریکا بود که برای حل ماجرای ملی شدن صنعت نفت نیز به ایران آمد. او پس از آن یک بار دیگر نیز حدود هشت سال بعد به ایران آمد و شاه سه درخواست مهم از او نمود.

اسدالله علم موقعیتی استثنایی نزد شاه داشت. خود او بارها در یادداشت‌هایش به این دوستی نزدیک اشاره کرده است.

غیر از میرزاده عشقی شاعر و روزنامه نگار و مدیر نشریه قرن بیستم که در دوره نخست وزیری رضاخان، به دستور اداره تامینات نظمیه وقت، ترور شد، رضاخان رفتار مناسبی با روزنامه نگاران نداشت و به طور مستقیم به سرکوب آنان می پرداخت.

میرزا حسین خان مشیرالدوله با لقب مشهور سپهسالار اعظم در قزوین به دنیا آمد و به سرعت پله های ترقی را طی کرد. وی زمان صدارت امیرکبیر در سال 1267 هجری قمری به عنوان کارپرداز ایرانی در بمبئی هندوستان روانه آن دیار شد.

اسکندر دلدم متولد سال 1325٬ استاد دانشگاه٬ مورخ و مولف و روزنامه نگار معاصر است. دلدم از افراد مورد وثوق دربار پهلوی و نزدیک به مقام های تراز اول کشور در آن دوران، در برخی از کتاب هایش به خاطراتش از دوران همکاری با کاخ سلطنتی اشاره می کند. 

در میان نهادها و سازمان‌های وابسته به صهیونیسم که در ایران فعالیت داشتند، آژانس یهود از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بود. این سازمان، از مهمترین سازمان‌های فعال در ایران بود که با آگاهی و مجوز حکومت پهلوی در ایران فعالیت داشت و در طول فعالیت خود اقدامات ارزنده‌ای برای صهیونیسم جهانی انجام داد.

 حادثه 29 بهمن تبریز که در چهلمین روز شهدای قیام خونین شهر قم به وقوع پیوست، از روزهای ماندگار انقلاب اسلامی ایران به شمار می رود.  دو روز پس از انتشار مقاله «ایران و ارتجاع سرخ و سیاه» در روزنامه اطلاعات که در آن به امام خمینی توهین شده بود، در 19 دی 1356، مردم و طلبه های علوم دینی در قم دست به تظاهرات زدند.

با ورود امام به کشور، میلیون‌ها نفر از مردم از سراسر کشور به استقبال او رفتند. سیل جمعیت به اندازه‌ای بود که برخی صحبت از احتمال درگیری‌ها با خشونت بالا می‌دادند. اما برخلاف تصورات پیش آمده سیل عظیم جمعیت نه تنها هیچ‌گونه درگیری به وجود نیاورد؛ بلکه جمعیت به صورت منظم از امام استقبال نمودند.

با توجه به تشدید بحران سیاسی حکومت پهلوی، آمریکا بتدریج اقدام به خروج شهروندان خود از ایران نمود. این اقدام حکایت از آن داشت که اولاً این کشور به عمق بحران سیاسی پی برده است و ثانیاً آمریکا متوجه تنفر مردم ایران نسبت به خود شده بود.

شاه برای آنکه تحزب‌گرایی در حکومت خود را ثابت نماید، با توسل به اقدامات دروغین و ظاهری همچون ایجاد شعبه‌های حزبی در شهرها و استانهای مختلف، وانمود می‌کرد که این احزاب طرفداران زیادی دارد و مورد استقبال مردم است. اگرچه واقعیت چیز دیگری بود و این احزاب جایگاهی در میان مردم نداشتند و به عدم مشروعیت حکومت دامن می زدند

امام بعد از ورود خود به ایران در 12 بهمن 1357، موضع کلی خود در رابطه با شاه و آمریکا را به وضوح نشان داد. صحبت‌های امام در آن روز حکایت از عدم تمایل ایشان به ارتباط با آمریکا و نیز حذف کامل حکومت پهلوی داشت.